HAVE A NICE DAY is het passieproject van Chinese animator Liu Jian, waar hij vijf jaar lang aan werkte. Naast de regie is ook de animatie, het script en zelfs wat van de muziek van zijn hand.
Net als met zijn eerste film PIERCING I zoomt hij met zijn nieuwste in op de onderkant van de hedendaagse Chinese samenleving, op de ‘kleine man’ voor wie de socialistische welvaartsdroom nooit werkelijkheid werd en die noodgedwongen zijn leven leidt in de schemerzone tussen boven- en onderwereld.
Die kleine man heet in HAVE A NICE DAY Xiao Zhang, een wat sullig overkomende chauffeur voor lokale topcrimineel Uncle Liu. Om een trip naar Zuid Korea, waar de mislukte plastische chirurgie van zijn vriendin rechtgezet kan worden, te kunnen bekostigen, steelt hij een tas met geld van zijn baas. Het plan is om aan het eind van de dag zijn geliefde in een lokaal hotel op te pikken en dan te vertrekken, maar zoals dat gaat met dit soort plannen pakt het allemaal wat minder soepel uit.
Liu wil natuurlijk zijn geld terug, dus stuurt hij zijn beste klusjesman op pad. Al snel heeft Zhang een draaimolen vol andere kleurrijke types achter zich aan, allemaal uit de tent gelokt door de mogelijkheid hun schamele bestaan iets op te krikken. Het duurt dan ook niet lang voordat mededingers elkaar voor de voeten lopen en het eerste bloed begint te vloeien.
Met een verhaal als dit, waar meerdere plotlijnen door elkaar lopen en samenkomen, is de vergelijking met een film als PULP FICTION natuurlijk snel gemaakt. Maar waar Tarantino’s uitgedachte personages zich meestal bevinden in een geconstrueerde, afgebakende net-niet realiteit, plaatst Jian de zijne in de echte wereld, bevolkt door mensen met relateerbare motieven. Hoewel het verhaal hierdoor misschien echt memorabele scènes en dialogen mist, wordt dit ruimschoots gecompenseerd door de sfeer en gedoseerde onderhuidse humor. Met een enkele actie of karaktertrek weet Jian zijn personages te duiden, zonder te vervallen in overdreven archetypes.
De low-budget doe-het-zelf origine van dit project komt het sterkst tot uiting in de cinematografie en de animatiestijl kan even wennen zijn, zelfs voor de liefhebber. Maar de regisseur weet handig gebruik te maken van zijn beperkingen. Het lome verteltempo past bij de minimale animatie en door de vrijwel statische shots wordt je als kijker meer gemaand te letten op compositie en stijl. Gecombineerd met een heel redelijke speelduur van vijf kwartier zorgt dit alles voor een niet altijd even enerverende, maar zeker continu boeiende kijkervaring.
Distributeur: Periscoop Film. NL: 26 april 2018, BE: onbekend. Copyright Daan Snouck Hurgronje. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 26 april 2018.
