Het enige wat FATE/STAY NIGHT: UNLIMITED BLADE WORKS bij elkaar houdt is het feit dat alle personages en de basis van het verhaal bekend zijn. Deze anime is immers een aangepaste vertelling van de gelijknamige tv-serie en computergame Fate/Stay Night van studio Type-Moon. Zonder die voorkennis weet de kijker vanaf het begin niet waarover het gaat.
UNLIMITED BLADE WORKS speelt zich af in een alternatieve tijdlijn van Studio Deens vorige adaptie, gewoon FATE/STAY NIGHT geheten. Het uitgangspunt is hetzelfde: zeven magiërs moeten, met de ontboden geesten van legendarische helden aan hun zijde, tegen elkaar vechten in ’the Holy Grail War’. Emiya Shirou, een van de zeven, raakt vrijwel meteen bevriend met een andere magiër, Tosaka Rin – daarbij het hele ‘gevecht tot de dood’-scenario negerend. Ook onlogisch: Emiya ontbiedt per ongeluk zijn heldin, Saber, maar in plaats van zich door haar te laten verdedigen, probeert hij stomweg ieder duel alleen uit te vechten.
Dit verhaal is interessanter dan dat van de originele serie, vooral omdat de sfeer veel duisterder is. Waar FATE/STAY NIGHT maar één nihilistische setting had, is de basis van de film hier in z’n geheel somberder. Vrijwel elke scène speelt zich af tegen een zwartrode achtergrond. Er zijn flink wat bloederige en gruwelijke momenten.
Probleem is: Studio Deen heeft duidelijk geprobeerd te veel plot in anderhalf uur te proppen. De eerste tien minuten van UNLIMITED BLADE WORKS bieden een overvloed aan informatie en lijken nog het meest op een geanimeerd wikipedia-artikel. In flarden wordt verteld van de oorlog en Emiya’s rol daarin. Personages worden willekeurig (met plottwists!) op het doek geworpen en de schrijvers hopen dan maar dat de kijker ze onthoudt. Niemand krijgt een introductie. Op Emiya na heeft geen enkel personage enige persoonlijkheid. Karakterisering staat hier kennelijk gelijk aan iemands naam noemen. De wendingen in het verhaal verliezen hun impact omdat ze gepresenteerd worden door een groot aantal personages wier gezicht het publiek vaak niet kent. Daardoor werken de twists niet verrassend, maar verwarrend.
De animatie daarentegen is fatsoenlijk, vooral de bewegingen van de personages zijn zeer vloeiend. De tekenaars lijken echter wel rechtstreeks van de ‘DRAGONBALL Z academie’ te komen: de massale aura-explosies, plus het feit dat iedereen kan vliegen, komen lachwekkend over. Afgezien van een psychedelische seksscène die vrij misplaatst lijkt en in een hoop blauwe diamanten implodeert, is er geen subtiliteit te ontwaren.
UNLIMITED BLADE WORKS is eigenlijk alleen voor de fans gemaakt, want volkomen onbegrijpelijk voor mensen die geen kennis hebben van de FATE/STAY-franchise. Toch zullen ook liefhebbers moeite hebben met dit gefragmenteerde verhaal FATE/STAY NIGHT: UNLIMITED BLADE WORKS lijdt aan ADHD. Misschien moet Studio Deen eens aanschuiven bij Ufotable, die op dit moment veel goedmaakt met de veel betere serie FATE/ZERO, die je momenteel op internet kunt volgen.
Copyright Titus Jansen. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #93, december 2011.
