Ten tijde van de superheldenmoeheid, waarin gevoelsmatig elke week een superheld de bioscoop in komt vliegen, voelt DOCTOR STRANGE – de nieuwste Marvel – verrassend fris.
In het kader van universumuitbreiding – en het feit dat contracten met grote sterren ook een keer aflopen – voegt Marvel steeds nieuwe personages toe aan hun cinematografische universum. Het is uiteindelijk het plan om alle helden samen te laten vechten, maar tenzij een oorsprongsverhaal nog niet is uitgemolken – ik kijk naar jou, Spider-Man – zijn introducties vereist. Deze introductiefilms leveren doorgaans niet echt spraakmakende cinema op. Zo werd Ant-Man geïntroduceerd in een flauwe, inwisselbare stand-alone film voor hij iets memorabels mocht doen in CAPTAIN AMERICA: CIVIL WAR. En ook THOR en CAPTAIN AMERICA: THE FIRST AVENGER waren slechts middelmatige opstapjes naar het grote spektakel dat THE AVENGERS heette. De beste oorsprongsverhalen van Marvel zijn tot dusver IRON MAN en GUARDIANS OF THE GALAXY, beide kenmerkend door hun cynische hoofdpersonen. Nu is daar Dr. Stephen Strange om het cynisme binnen de Marvel Cinematic Universe nog verder op te krikken.
Wat karakter betreft past de egocentrische Stephen Strange (Benedict Cumberbatch) sowieso goed in het team van Marvel. De neurochirurg is een liefdeskind van Tony Stark en Dr. Gregory House: hij vindt zichzelf geweldig, weet altijd alles beter en strooit met sarcastische opmerkingen als pepernoten. Een ernstig auto-ongeluk haalt zijn leven overhoop als blijkt dat hij zijn handen bijna niet meer kan gebruiken, en dus gaat hij naarstig op zoek naar een alternatieve geneeswijze. Hij komt in contact met The Ancient One (Tilda Swinton), die de sceptische Strange een wereld van andere dimensies en magie toont. The Ancient One ziet potentie in de chirurg en begint een training waarin Strange door leren en experimenteren probeert een bedreven magiër te worden. Maar daarvoor moet hij wel zijn egoïsme opzij kunnen zetten.
Horrorregisseurs en superheldenfilms gaan schijnbaar goed samen. Na Tim Burton, Sam Raimi en recentelijk James Gunn, staat nu Scott Derrickson (SINISTER, THE EXORCISM OF EMILY ROSE) aan het roer van een superheldenfilm – een film die in de jaren negentig overigens gemaakt zou worden door Wes Craven. Het is geen eenvoudige taak voor Derrickson om de boel fris en vernieuwend te houden voor een publiek dat al sinds 2008 wordt overspoeld met superheldenfilms. Toch lukt het hem, voornamelijk omdat ditmaal de focus ligt bij magie en dat levert vooral op het gebied van de actie enorm veel originaliteit op. De standaard knokpartijen en explosies worden ingeruild voor zeer creatieve actiesequenties, waarbij complete steden worden verbouwd en gevechten plaatsvinden in meerdere dimensies. Was INCEPTION een paar jaar geleden nog indrukwekkend, DOCTOR STRANGE neemt op het vlak van innovatief spektakel een paar flinke extra stappen.
Maar het is niet alleen de actie die DOCTOR STRANGE naar een hoog niveau tilt. Sterker nog, de beste momenten zijn de sequenties waarin Strange zijn krachten ontdekt en onder de knie probeert te krijgen. Vergelijkbaar met de eerste IRON MAN is het experimenteren leuker dan de aansluitende knokpartij; de transformatie van scepticus tot magiër had eigenlijk nog wel langer mogen duren. Dat deze elementen zo goed uit de verf komen in DOCTOR STRANGE heeft veel te maken met het charisma van de uitstekend gecaste Benedict Cumberbatch.
Een ander element dat goed werkt is de kenmerkende toon van Marvel. Hoe hoog het drama ook oploopt, er is telkens ruimte voor lucht en humor. Vooral rond de climax verrast de film door vaak opvallend geestig te zijn, waar de meeste superheldenfilms vaak zuur en sentimenteel worden. Ook het onvermijdelijke liefdesverhaaltje met Rachel McAdams wordt nog best aardig gebracht en zelfs de schurk (Mads Mikkelsen) – dé zwakke plek van de meeste films van Marvel – weet je af en toe te laten lachen. Het is verrassend dat DOCTOR STRANGE uiteindelijk zo leuk is geworden, de film is zonder meer het beste oorsprongsverhaal van Marvel sinds de eerste IRON MAN. De sarcastische chirurg annex magiër is een uitstekende aanwinst voor de MCU en alleen al de gesprekken tussen hem en Tony Stark zijn nu al iets om naar uit te kijken in de vervolgfilms.
Distributeur: Disney, NL 27 oktober 2016. Copyright Jasper ten Hoor. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 26 oktober 2016.