Het is ontzettend jammer dat THE AVENGERS niet in première ging in het kader van Imagine deze week. Het filmfestival staat in het teken van de superheldenfilm en THE AVENGERS is daarvan een uitstekend voorbeeld.
De eerste tour de force betreffende THE AVENGERS is natuurlijk die van scenarioschrijver en regisseur Joss Whedon. De bedenker van Buffy the Vampire Slayer, Angel en Firefly slaagt erin alle belangrijke franchises van Marvel Comics (minus één: Spider-man doet niet mee) bij elkaar te brengen zonder dat het geforceerd aanvoelt of een van de superhelden tekort wordt gedaan. De plot is dwaas, maar niet dwazer dan gebruikelijk in het superheldengenre. Het blijft een comic.
Herinnert iemand zich nog de Tesseract? In CAPTAIN AMERICA: THE FIRST AVENGER was te zien hoe Red Skull in het bezit kwam van de lichtgevende kubus, die volgens hem deel uitmaakte van de schatten van Odin. In THOR en IRON MAN 2 was het ding ook even te zien. In THE AVENGERS blijkt dat de Tesseract een onuitputtelijke bron van energie is waarmee een deur kan worden geopend naar een andere wereld. De wereld van Asgard, bijvoorbeeld, de thuisplaneet van Thor. Nick Fury (Samuel L. Jackson) de baas van S.H.I.E.L.D. experimenteert met de Tesseract maar begrijpt te laat dat de deur naar beide kanten opengaat. En dus landt Loki (Tom Hiddleston), de aartsvijand van Thor, op onze aardkloot. Wat de kwade halfgod met de aarde van plan is, is overduidelijk. Nick Fury, overdonderd: ‘You’re planning to step on us?’
De aarde is in acuut gevaar en dus verzamelt Fury een reeks superhelden in zijn enorme vliegdekschip-in-de-wolken: Black Widow (Scarlett Johansson); Hawkeye (Jeremy Renner); Thor (Chris Hemsworth); Captain America (Chris Evans), Iron Man (Robert Downey Jr.) en natuurlijk ’the big guy’. Loki heeft een heel leger buitenaardse monsters. The Avengers hebben de Hulk!
Whedon neemt erg lang de tijd om de kennismaking te hernieuwen met de Marvelhelden en laat ze eerst veelvuldig met elkaar botsen. De regisseur heeft duidelijk nagedacht over het evenwicht tussen de personages. Tony Stark is bijvoorbeeld minder uitbundig dan in zijn solo-optredens. Captain America en Thor krijgen daarentegen juist wat meer persoonlijkheid. Fraai is bijvoorbeeld hoe Captain America een opmerking over natuurkundige Stephen Hawking niet begrijpt en vroom verklaart ‘There’s only one god.’ Maar ja, de Captain is dan ook een ouderwetse superheld uit de jaren veertig. Net zoals Thor ook niet alles begrijpt, omdat hij van een andere planeet komt. Samuel L. Jackson blijft helaas van strippapier, maar Mark Ruffalo is de beste Bruce Banner tot nu toe, want voortdurend pijnlijk sereen.
De eerste actiescènes – de komst van Loki en zijn ontsnapping uit de basis van S.H.I.E.L.D – zijn door de 3d bril te donker en ook niet erg spectaculair opgezet. Latere actiescènes zijn dat gelukkig wel, maar het is toch een beetje de makke van Whedon als regisseur. In plaats van dat hij bijvoorbeeld de scène waarin Iron Man voor Jonah en de walvis speelt lekker lang uitmelkt, gooit hij er gewoon nog twee of drie ideeën tegenaan.
THE AVENGERS is te lang, maar vervelen doe je je niet. Manhattan ligt onder vuur, enorme buitenaardse monsters kronkelen zich tussen de skyscrapers, overal is vallend puin en branden autowrakken. Black Widow en Hawkeye vuren pistolen en pijlen op de troepen van Loki en vechten op straat. Thor, Captain America en Iron Man beheersen het luchtruim. En onze groene vriend? Onvoorspelbaar als altijd, humoristischer dan ooit, doet Hulk wat we hem het liefst zien doen: SMASH!
Di: Disney (NL en B: 25 april) Copyright Barend de Voogd. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 25 april 2012.