Zin in een Indiaas moordmysterie? Dan op naar de videotheek voor het 155 minuten durende DHUND, dat zoveel betekent als ‘mist’ of ‘nevel’.
De film gaat over de aanstormende actrice Simran Malhotra die iedere schoonheidswedstrijd waaraan zij deelneemt moeiteloos op haar naam schrijft. Dit is niet naar de zin van concurrente Tanya Khurana, die ook wel eens wil winnen. Zij zet haar psychopatische, aan cocaïne verslaafde broer Ajit aan om een terreurcampagne tegen Simran te starten. Zo begint wat de inlay omschrijft als ‘mooie meisjes, mooie muziek, spannend verhaal’. Het blijkt echter een immense opgave om de gebeurtenissen in kwestie met aandacht te volgen, mede omdat de handeling regelmatig wordt onderbroken door schrille, als guitig en meeslepend bedoelde zang- en dansnummers (zoals de traditie van de Indiase publieksfilm dicteert) en omdat de film bij voortduring heen en weer zwalkt tussen komedie en thriller. Is het komische gedeelte – naar Westerse begrippen – van bijna onverteerbaar gehalte, de thriller-elementen maken een regelrecht belachelijke indruk: actrices gillen er bij het minste geringste doordringend op los en vliegen in paniek van hot naar her, terwijl op de soundtrack pauken daveren en violen oorsplijtend krijsen in een klassiek geval van emotionele overkill. Zo worden vrijwel alle suspense-momenten effectief om hals gebracht. Tegen de tijd dat het mysterie z’n ontknoping beleeft (een fragment dat met de waarschijnlijkheid op gespannen voet verkeert en uiterste lankmoedigheid van de kijker vergt), is de aandacht voor DHUND vermoedelijk geheel vervlogen. Een merkwaardige ervaring. Gesproken in een curieuze mix van Hindi en Engels; Nederlands ondertiteld. De soundtrack klinkt als afkomstig uit een leeg conservenblik. ** Copyright Erique J. Rebel. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #69, p50.
