‘Ik ben net als Paul Verhoeven op mijn best wanneer ik films maak die ik eigenlijk niet wil maken.’ Aldus Kümel op het audiocommentaar van DAUGHTERS OF DARKNESS / LE LÉVRES ROUGE. Misschien heeft hij gelijk.
Waar MALPERTUIS, de film die hij eigenlijk wilde maken, scheurt en kraakt onder het gewicht van Kümels artistieke ambities, ontstijgt DAUGHTERS OF DARKNESS zijn origine als exploitatiefilm door een adembenemende vorm en een simpel maar sterk uitgewerkt dramatisch gegeven, dat door Kümel op het commentaar overigens gereduceerd wordt tot ‘een spelletje blufpoker.’
Het spel van verleiding en afstoting tussen een pasgetrouwd stel (Karlen en Ouimet) en Gravin Bathory (Seyrig) en haar gezellin (Rau), de enige gasten in een luxe hotel in een winters Oostende, doet, ook vanwege de decadente setting, sterk denken aan Paul Schraders latere THE COMFORT OF STRANGERS, waarin een Italiaanse aristocraat (Christopher Walken) een jong stel in zijn greep krijgt. Maar anders dan Schrader weet Kümel de psychologische spanning wel op een bevredigende manier tot ontlading te brengen. Daarbij wordt hij geholpen door een fenomenale hoofdrol van Seyrig die als een magneet alle andere personages, alsook de kijker, naar zich toe trekt.
Kümel geeft haar op het audiocommentaar alle eer, maar overdrijft wanneer hij zegt dat de film niets is zonder haar. Visueel kan DAUGHTERS OF DARKNESS zich immers meten met het beste dat de Europese fantastische cinema heeft voortgebracht, Mario Bava incluis. Kümel en cameraman Eduard van den Enden schoten grotendeels bij het op- en ondergaan van de zon, waardoor de film is ondergedompeld in schemerlicht en een bijpassende dromerige sfeer die versterkt wordt door De Roubaix’ melancholische muziek. Slechts af en toe wordt de sfeer doorbroken, onder andere door een bizarre cameo van Fons Rademakers als de moeder (!) van de bruidegom en de aanwezigheid van een oude speurder (Jamin) die de gravin verdenkt van een reeks moorden. Hoewel deze Vlaamse Columbo niet de juiste noot raakt, heeft het wel weer wat om hem te zien wegrijden op zijn fiets.
Op het audiocommentaar noemt Kümel het filmen van de schokmomenten ‘going through the motions’, terwijl hij lyrisch wordt van een beeldcompositie waarin het rood van Seyrigs avondjurk contrasteert met het verschoten groen van de canapé. Maar anders dan Kümel ons wil doen geloven, is het juist de toepassing van zijn visuele flair in de meer scandaleuze beelden van de film die DAUGHTERS OF DARKNESS een perverse poëzie verschaft: het heen weer snijden tussen de woeste golven en Karlen die zijn bruid met een riem afranselt; Karlen die ’s ochtends tevreden slaapt met in zijn hand de riem en naast hem de rood gestriemde rug van Ouimet; een naakte Andrea Rau op haar knieën voor de closetpot; de seksscène tussen Rau en Karlen met het onmogelijke standje en Seyrig die bij zonsopgang haar cape om een rillende Ouimet slaat. Stuk voor stuk plaatjes die op je netvlies gebrand staan.
NB: naast een commentaartrack met Kümel bevat de dvd ook een minder interessant audiocommentaar met Karlen, een interview met Andrea Rau en een poster & still gallery.
Extra’s •••
Copyright 2003 Roel Haanen. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #60, najaar 2003.
