Dat de Roemeense Prins Dracul, bijgenaamd Vlad Tepes (spreek uit: Tsèp-pèsj; 1431-1476) in horror-literatuur en -films veelal wordt afgeschilderd als een vampier heeft twee oorzaken. a) De vorst diende als inspiratie voor de figuur van Dracula in Bram Stoker’s gelijknamige roman en de eigenschappen van Stoker’s creatie hebben met terugwerkende kracht de interpretatie van de historische figuur beinvloed en soms volledig geëclipseerd. b) Prins Dracul placht executies van veroordeelden bij te wonen, onderwijl een maaltijd nuttigend en een kelk bloed afkomstig van zijn slachtoffers tot zich nemend.
Bloed was in overvloedige mate aanwezig, want de executies waren van een onthutsende wreedheid en betroffen onveranderlijk het ‘spietsen’ of ‘palen’: mannen per rectum, vrouwen per vaginam. Het vermoeden bestaat dat Prins Dracul tijdens zijn bewind op deze wijze ca. 23.000 (!) mensen heeft laten ombrengen. De koelbloedigheid om een dergelijk schouwspel al dinerend bij te wonen, heeft sterk bijgedragen tot het ontstaan van de typering ‘vampier’. Vampirisme, echter, kan de prins niet worden aangewreven. Dat heeft filmmakers niet belet om de prins af te schilderen als de meest duistere aller vampiers en een fictief loopje met hem te nemen. In TO DIE FOR (1989), b.v., duikt Vlad Tepes op in het hedendaagse, decadente Los Angeles en begeert het bloed van een beeldschone makelaarster. In SON OF DARKNESS: TO DIE FOR II (1991) treffen we Vlad Tepes aan in een ziekenhuis in het fictieve plaatsje Arrowhead, Arizona, waar hij (natuurlijk) de scepter zwaait over de bloedbank. Hij noemt zich nu Dr. Max Schreck, een veeg teken als u ’t mij vraagt. In DRACULA RISING (1992) ontdekt een kunsthistorica/restauratrice dat Vlad Tepes’ geest zich schuilhoudt in één zijner portretten en op gezette tijden verre nazaten bespringt. De makers van SUBSPECIES (1990), BLOODSTONE: SUBSPECIES II (1993) en BLOODLUST: SUBSPECIES III (1994) houden vol dat hun vampier Radu, belust op het bloed van Amerikaanse archeologie-studentes, is geënt op de figuur van Vlad Tepes. N.B.: de kunstminnende, zachtaardige Radu (ook bekend als Radu de Schone, 1438-1500) was Prins Dracul’s jongere broer en had met vampirisme niets van doen, maar de scenarist zal gedacht hebben, Oh, what the hell. . In het licht van al deze en andere vrijheden komt het als een verrassing dat DARK PRINCE zich (behoudens enkele nodeloze naamswijzigingen) strikt aan de feiten houdt. De film verhaalt hoe Dracul (Martin) al op jonge leeftijd door de Turkse overheersers wordt gevangen gezet; hoe hij later militaire hulp zoekt bij de pausgezinde koning Janos van Hongarije (Daltrey); en hoe hij één van Janos’ Rooms-Katholieke hofdames, Lidia (March), trouwt, hetgeen hem in een langdurig conflict verwikkelt met de Roemeens-Orthodoxe Kerk (Weller, e.a.). Verraad door Lidia’s vader, de afgunstige edelman Aron, doet Janos besluiten Dracul gevangen te nemen. Als na 12 jaar gevangenschap (1462-1474) Janos het lage spel van Aron ontdekt, steunt hij Dracul in het verslaan van de Turken en het genadeloos uitroeien van de Roemeense edellieden, die uit angst of eigenbelang de zijde der Turken kozen. Prins Dracul wordt geëerd als nationale held en redder des vaderlands. De prins bouwt zijn reputatie van ongeëvenaard wreed maar rechtvaardig heerser verder uit (indachtig het advies van zijn vader, Vlad Dracul II, dat bijgeloof en angst de wind er onder houden). De film ziet kans de drie gedaanten van Prins Dracul, krijgsheer-messias-demon, intelligent te belichten, mede dankzij een broeierige rol van Rudolf Martin als het titelkarakter. Fraai locatiewerk (in Sighisoara en Brasov, beide in Roemenië) versterkt het gevoel van authenticiteit. Aan het spietsen van Dracul’s slachtoffers besteedt de film slechts één enkele scène, zodat – godezijdank – van een zekere terughoudendheid kan worden gesproken. DARK PRINCE is de moeite waard als men een beeld wil krijgen van deze eigenaardige, controversiële figuur en de chaotische, vaak barbaarse tijden, waarin hij leefde. Gemaakt voor kabel-TV. N.B.: Inlay-titel zegt DARK PRINCE: THE LEGEND OF DRACULA. Een uitstekend boek over Prins Dracul is ‘In Search of Dracula: A True History of Dracula and Vampire Legends’ van Raymond T. McNally & Radu Florescu, 1973).
Copyright Erique J. Rebel. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. .Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #54, p53.
