In tegenstelling tot wat de marketingcampagne ons wil doen laten geloven is COUNTDOWN geen horrorthriller over de duistere kant van apps en social media, maar een recht-toe-recht-aan katholieke horrorfilm met een heel klein vleugje FINAL DESTINATION.
Bij wijze van grap downloadt verpleegster Quinn (Elizabeth Lail) samen met een aantal collega’s een app die, middels een eenvoudige aftelklok, voorspelt hoe lang je nog te leven hebt. Terwijl haar collega’s allemaal bejaard zullen worden, zal Quinn volgens de app over 2 dagen, 22 uur en 37 minuten overlijden. Quinn lacht ‘t in eerste instantie allemaal weg maar stuit al snel op overtuigend bewijs waaruit blijkt dat de voorspellende app allesbehalve een lolletje is. Letterlijk racend tegen de klok probeert Quinn samen met een lotgenoot (Jordan Calloway) een manier te vinden om het aftellen te vertragen of te stoppen. Tijdens hun speurtocht ontdekken ze, geholpen door een sarcastische telefoonverkoper annex hacker (Tom Segura), in de programmeercode een verwijzing naar een eeuwenoude vloek.
COUNTDOWN begint veelbelovend met een proloog over een tiener die tijdens een feestje onder druk van haar vrienden tegen haar zin de Countdown-app downloadt. Nadat ze aarzelend de gebruikersvoorwaarden heeft geaccepteerd, uiteraard zonder ze te lezen, voorspelt de app dat ze diezelfde nacht nog zal overlijden. Als ze een lift van haar dronken vriendje weigert, meldt de app dat de gebruikersvoorwaarden zijn verbroken. Eenmaal thuis wordt ze door een mysterieuze kracht vermoord, op hetzelfde moment dat haar vriendje een auto-ongeluk krijgt.
Hoewel hier en daar nog wat toespelingen worden gemaakt over de nare kantjes van apps – het niet kunnen verwijderen, de ellenlange gebruikersvoorwaarden, ongevraagde updates en snoeiharde pushnotificaties – gaat de rest van de film vooral over de zoektocht van Quinn naar een manier om de vloek op te heffen. De app is eigenlijk niet meer dan een doorgeefluik en had zonder het verhaal veel geweld aan te doen vervangen kunnen worden door tarotkaarten, een demonische klok of een heks met een kristallen bol. Wat interessante techno-horror had kunnen zijn, is uiteindelijk vooral een enigszins ouderwetse katholieke horrorfilm, inclusief bijbehorende clichés als Bijbelse verwijzingen, Latijnse teksten, de excentrieke priester, oude boeken met betekenisvolle gravures en occulte rituelen.
De vergelijking met FINAL DESTINATION (James Wong, 2000) en de tig vervolgdelen is snel gemaakt. Ook in COUNTDOWN proberen de personages de dood te slim af te zijn. Maar daarmee houdt de vergelijking eigenlijk wel op. Het belangrijkste verschil is dat in FINAL DESTINATION de spanning voortkomt uit het gegeven dat de personages in eerste instantie aan een gruwelijk einde zijn ontsnapt, maar weten dat de dood ze op de hielen zit en elk moment kan toeslaan. Het is uitstel en geen afstel. In COUNTDOWN zit de spanning ‘m vooral in het ontrafelen van het mysterie en het vinden van een manier om de vloek ongedaan te maken. Daarnaast is de unique selling point van FINAL DESTINATION de inventieve en gory wijze waarop de personages één voor één het loodje leggen. COUNTDOWN moet het, vanwege de PG13 rating, wat meer hebben van suggestie.
Maar met dat alles in het achterhoofd, valt er wel degelijk nog wat te genieten. Een aantal clichés – waaronder de expositie orerende priester gespeeld door P.J. Byrne (FINAL DESTINATION 5, RAMPAGE) – zijn origineel ingekleurd en Elizabeth Lail zet een sympathiek hoofdpersoon neer. Daarnaast lukt het debuterend regisseur Justin Dec en cameraman Maxime Alexandre (MIRRORS, SHAZAM!) om af en toe de spanning lekker op te bouwen zonder te veel te leunen op jumpscares.
Over het hoe, wie en waarom van de app kom je overigens niets te weten, maar dat zal ongetwijfeld uit de doeken worden gedaan in het in de epiloog aangekondigde, onvermijdelijke, vervolg: COUNTDOWN 2.0.
Distributeur: The Searchers (NL: 24 oktober 2019). Copyright Erik van ‘t Holt. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 24 oktober 2019.
