Nolan lijdt aan zwaar geheugenverlies na een auto-ongeluk waarbij zijn vrouw overleed. Als hij deelneemt aan een baanbrekend experiment om zijn herinneringen terug te krijgen, blijkt dat alleen maar meer vragen op te roepen. De grootste vraag is echter: hoe memorabel is BLACK BOX zelf?
Over het auto-ongeluk krijgen we net zo weinig te weten als Nolan (Mamoudou Athie). Het toevoegen van een scène waarin zijn vrouw verongelukt was een voor de hand liggend foefje geweest om het drama al vanaf het begin flink op te kloppen. Regisseur Emmanuel Osei-Kuffour kiest er echter juist voor ook de kijker in het ongewisse te laten: we zien hoe Nolan dolgelukkig zijn pasgeboren dochtertje vasthoudt, en vervolgens hoe hij zich aan de hand van foto’s momenten met zijn vrouw en dochter probeert te herinneren. Zijn omgeving reikt hem een voor een de puzzelstukjes aan. Deze vrij trage, maar subtiele opbouw betrekt je bij Nolans zoektocht naar zijn eigen identiteit en is nog net spannend genoeg om je nieuwsgierig te houden.
Dochter Ashley (Amanda Christine) leert haar vader hoe zijn leven er uitzag voor het ongeluk, en voedt hem zo opnieuw op. Het is ontroerend hoe een meisje, dat net haar moeder is verloren en een vader heeft die haar nog nauwelijks kent, zo geduldig en hoopvol blijft. Een duidelijke vooruitgang blijft echter uit voor Nolan. Radeloos schrijft hij zich in voor een experiment van dokter Lilian (Phylicia Rashād), dat zich richt op het terughalen van herinneringen bij mensen die hersendood zijn of lijden aan een zware vorm van geheugenverlies. Het apparaat zorgt voor een soort virtual reality-ervaring, waarmee je in je eigen onderbewustijn kunt duiken. Deze veelbelovende techniek blijkt echter ook een duistere kant te hebben voor de al zo kwetsbare patiënt.
Op vele momenten voelt BLACK BOX als een samenraapsel van al eerder uitgewerkte ideeën. Zo doet de virtuele weergave van het onderbewustzijn sterk denken aan the sunken place in GET OUT (Jordan Peele, 2017), en de verschillende lagen herinneringen aan INCEPTION (Christopher Nolan, 2010). Net als het hoofdpersonage tast je in het duister, maar zodra een van de belangrijkste antwoorden is gegeven, is BLACK BOX plotseling vrij voorspelbaar. Dat is natuurlijk logisch bij het leggen van puzzels, waarbij je de laatste stukjes makkelijker en sneller kunt vinden. Het trage tempo past zich echter niet aan, waardoor je de verdere ontwikkelingen als het ware uit moet zitten.
Het ethische aspect had de voortgang kunnen verfraaien, als Osei-Kuffour in zijn debuutfilm niet had gekozen voor het veilige pad: het voorkauwen van de keuze voor wie je sympathie hoort te voelen. Al met al wekt BLACK BOX alsnog een beangstigend gevoel op. Medische en technologische ontwikkelingen roepen elk hun eigen vragen op over hoever we moeten gaan. Antwoorden op de grootste, ethische vraagstukken geeft Osei-Kuffour ons niet, maar de film biedt wel een mooie gelegenheid om daarover na te gaan denken. En als je daar geen zin in hebt, dan voldoet BLACK BOX ook prima als doorsnee scifi-horror.
Distributie: Amazon Prime Video. Release: 6 oktober 2020. Copyright: Tess Wiskerke. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 12 oktober 2020.
