Aan het begin van de jaren negentig zocht een geschokte Charlie Sheen de publiciteit nadat hij een deel van de Japanse horrorserie GUINEA PIG had gezien. De acteur dacht dat het om authentieke snuff handelde en wilde dat de serie in de Verenigde Staten verboden werd, maar zorgde er juist voor dat de reeks goedkope sadistische filmpjes veel publiciteit kregen
In Japan, dat een reputatie had hoog te houden qua ultra-gewelddadige films, bracht de serie minder beroering teweeg. Men suggereert er juist graag dat er een verband bestaat tussen de bizarre, gewelddadige cinema als uitlaatklep voor misantropische gevoelens en de opvallend lage misdaadcijfers. Van die liberale sfeer profiteren filmmakers zoals Hisayashu Sato (van het gruwelijke NAKED BLOOD) en Katsuya Matsumura. Laatstgenoemde regisseerde de ALL NIGHT LONG-trilogie die behoort tot het meest schokkende en nihilistische dat in Japan is gefabriceerd, en dat wil wat zeggen.
Over de plots van de films kan ik kort zijn. OORU NAITO RONGU toont de lotgevallen van drie vrienden die een confrontatie aangaan met een bijzonder gewelddadige jeugdbende. ATROCITY laat zien hoe een schooljongen, die wekenlang door een homoseksuele sadist is vernederd, op verschrikkelijke wijze wraak neemt. FINAL ATROCITY gaat over een zwaar verknipte knaap die totaal geobsedeerd is door een buurmeisje.
De trilogie heeft de boodschap dat een mensenleven geen waarde heeft en onderbouwt dit middels lang uitgesponnen martelscènes. De thematiek is verwerpelijk, maar de films ogen fraai, de special effects zijn overtuigend en de deprimerende sfeer is absoluut pakkend. Zodoende laat de serie zich onmogelijk als amateuristische onzin ter zijde schuiven. Deel een bezit tenminste een sterke opbouw tot het onvermijdelijke bloedbad begint en is daarom nog het best te pruimen. Het politiek incorrecte karakter van deel twee was zelfs de Japanse filmkeuring te gortig, waarna een bioscooproulement verboden werd en de film alleen op video uitkwam. Deel drie, aan de man gebracht met de slogan ‘psychotic, emotional, pestilence’ ligt het zwaarst op de maag en is een staaltje misantropie dat moeilijk uit te zitten valt. Het notoire Nederlandse label Japan Shock heeft hiermee een pakket films van een zeldzaam verontrustend kaliber uitgebracht.
Beeld en geluid
Het eerste deel, gekaderd op 1:85, ziet er heel goed uit. De andere delen zijn fullscreen en wat flets. Het geluid is op alle drie delen pico bello.
Extra’s
Elke dvd bevat een slide show met foto’s uit de betreffende film en liner notes van Thomas Weisser, wiens tekst is overgenomen uit zijn naslagwerk The Japanese Cinema Encyclopedia.
SN-koopadvies
De trilogie is aan te raden voor geharde horrorfans die hun grenzen willen verleggen. Serieuze liefhebbers van controversiële cinema zullen het eens zijn met Weissers constatering dat het hier ‘a thought-provoking essay on brutality’ betreft en kunnen gerust toeslaan en analyseren. De rest zal hier met een grote boog omheen lopen.
N.B.: onderstaande credits gelden uitsluitend deel 1.
Copyright Mike Lebbing. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Oorspronkelijk gepubliceerd in Schokkend Nieuws #51, juli/augustus 2001.
