De Addams krijgen versterking van de moordzuchtige kinderoppas Debbie (Cusack) die het niet alleen op oom Fester heeft voorzien, maar vooral op het familiefortuin. Een aanwinst, zou je zeggen, voor dit bloedarmoedige stelletje jaren zestig-griezels.
Helaas hechten de Addams meer aan traditionele family values dan aan vooruitgang en wordt Debbie uiteindelijk uit de groep gegooid. De Addams blijken wonderlijk populair bij Nederlandse critici. Peter van Bueren roemt in de Volkskrant de ‘verfrissende anarchistische sfeer, die in diepste zin ook een ondermijning is van het traditioneel christelijke gezinsdenken.’ Anarchistisch? Me hoela! Zielloze perfectie zie ik; ‘zwarte humor’ die geen moment provoceert en nog politiek correct is ook. Ondermijning van christelijk gezinsdenken? Schei toch uit! De Addams klitten juist aan elkaar als het klefste christelijke gezinnetje: Het Kleine Spookhuis op de Prairie. Voor anarchie en ondermijning kan je beter uitwijken naar de volgende adressen: de caravan in PINK FLAMINGOS, de woestijn in THE HILLS HAVE EYES, de villa in THE PEOPLE UNDER THE STAIRS. Zelfs bij die vervelende Floddertjes ga ik nog liever op bezoek.
Copyright Steef de Koning. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Oorspronkelijk gepubliceerd in Schokkend Nieuws #11, februari 1994.
