De 13-jarige gettobewoner Fool wordt door de vriend van zijn zus overgehaald om in te breken bij de huisbaas die de hele buurt uitperst. Het huis blijkt echter een gevangenis te zijn waaruit ontsnappen vrijwel onmogelijk is. Binnen maakt Fool kennis met enkele medegevangenen, de titelpersonages, en ‘Man’ en ‘Woman’, het duo dat met ijzeren vuist het hele zaakje bestiert en op zoek is naar het ideale kind.
THE PEOPLE UNDER THE STAIRS is een Wes Craven-film zonder de voor hem kenmerkende droomscènes en bovennatuurlijke elementen. Geinspireerd door een krantebericht over een ouderpaar dat hun kinderen jarenlang in huis opgesloten hield, maakte Craven een amusante en kritische fabel over het Amerika van Reagan en Bush. De getto-scènes geven een schrijnend beeld van het verval van de binnensteden waar de zwarte bevolking de dupe van is, terwijl het huis van ‘Man’ en ‘Woman’ sterk lijkt op het keurige Amerika van Ronald en Nancy, waar mislukkelingen en ongewenste elementen massaal in de gevangenis belanden zodat niemand ze hoeft te zien. Naar buiten toe zijn ‘Man’ en ‘Woman’ respectabele burgers, maar privé leidt de extreem hoge standaard waaraan de familie moet voldoen tot excessen als kannibalisme en kindermishandeling. De raakvlakken tussen film en werkelijkheid zijn legio en Craven maakt het Republikeinse denken op een treffende manier volkomen belachelijk, zoals John Carpenter dat ook al deed in THEY LIVE. Het gebrek aan een pasklare oplossing voor de gesignaleerde problemen probeert Craven, net als Carpenter, met wat simpel vuurwerk aan het eind te maskeren en dat is teleurstellend. Het is echter niet de eerste keer dat Craven een prachtige film op een onbevredigende manier laat eindigen en vergeleken bij het clichématige SHOCKER is dit een meesterwerk. Give that man a big cigar!.***1/2 Copyright Bart van der Put. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. .Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #3, p8.
