‘In 1922 I murdered my wife.’ In de Netflix-adaptatie van Stephen Kings korte roman 1922 draait het niet om de vraag wie het deed maar wel waarom. Het antwoord van deze whydunit pakt helaas te mager uit.
In zijn verhalenbundel Full Dark, No Stars uit 2010 nam Stephen King ook het 131 pagina’s tellende 1922 op, over een landbouwer uit Nebraska die de lezer via een lange brief een geheim vertelt. King hanteerde met dat bekentenisverhaal een techniek die ook Edgar Allan Poe gebruikte in The Tell-Tale Heart (1843).
Verrassing is dus niet de grootste sterkte van 1922, waarin de voice-over van Wilfred James (Thomas Jane) ons het verhaal intrekt. Hij boert goed, tussen de uitgestrekte maisvelden van Nebraska, die de King-fan ongetwijfeld aan CHILDREN OF THE CORN (Fritz Kiersch, 1984) herinneren. Het is hard labeur, maar ook rustig een pijpje roken op de veranda en een lekker bakje koffie op het veld. Eén probleem: Wilfreds vrouw Arlette (Molly Parker) is het boerenleven beu. Ze droomt van een jurkenwinkeltje in de stad. Wilfred, de pruimtabak stevig tussen de wang: ‘Cities are for fools.’ De oplossing? Een groot keukenmes.
1922 maakt het de recensent makkelijk: spoilers zijn er niet, aangezien het einde al van in het begin bekend is. Dus ja, Wilfred besluit, met de hulp van zijn tienerzoon Hank, om Arlette te vermoorden (daar komt heel wat bloed aan te pas) en haar in de waterput te gooien (daar komen heel wat ratten aan te pas). Vervolgens worden de dode Arlette en de ratten beste maatjes. De doden keren bij King wel eens vaker terug. Ik moest meteen denken aan SOMETIMES THEY COME BACK (Tom McLoughlin).
Jammer genoeg bewandelt regisseur Zak Hilditch bij deze wraakoefening professioneel platgetreden paden waarin hij vooral op sfeerschepping lijkt in te zetten. Donkere wolken pakken samen boven de maisvelden; de houten planken van de boerderij kraken bij elke voetstap. Maar echt spannend wordt het nooit, zelfs niet als de buren of politie op het erf komen. Er is geen verraderlijk hart of zwarte kat die hen naar het lijk van Arlette kan brengen.
Al bij al is deze Edgar Allan Poe-update niet sterk genoeg voor een langspeelfilm. Misschien moet Netflix eens experimenteren met het format van een King-anthologie zoals die in de jaren tachtig en negentig populair waren. 1922 had zeker gewerkt als korte film en er is nog genoeg kort werk van King dat niet verfilmd is. Waar wacht Netflix op?
Distributie: Netflix. Release: 20 oktober 2017. Copyright: Hans Dewijngaert. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 25 oktober 2017.
