Met de filosofische, op een uitspraak van Francis Bacon geënte titel is de toon van deze esthetische BBC-productie uitstekend gezet.
Ondanks het feit dat dit wel degelijk een (verkapte) vampierenfilm is, vertoont hij nauwelijks overeenkomsten met zijn tientallen subgenregenoten. Het vampierenthema dient slechts als kapstok voor een tragisch liefdesverhaal over een man die, tegen beter weten in, niets liever zou willen dan op een normale manier een vrouw te kunnen begeren. Aan zijn uiterlijk en houding ligt het niet: Steven Grlscz (Law) is in meerdere opzichten de ideale man. Hij is aantrekkelijk, getalenteerd, intelligent en geestig. Maar al snel wordt duidelijk dat in elke relatie die hij aangaat slechts één van de partners kan overleven. Al plengt Steven – net als het reptiel uit de titel – hete tranen wanneer hij zijn prooi verscheurt, hij wordt gedwongen zichzelf (letterlijk) te laven aan de liefde van vrouwen om te kunnen overleven. De ontmoeting met de aantrekkelijke en charismatische Anna (Lowensohn) lijkt een eind aan de uitzichtsloze situatie te kunnen maken. Omdat zij meer in hem los maakt dan welke vrouw voorheen ook, hoopt Steven dat Anna zijn onbedwingbare verlangen naar een normale relatie zal kunnen stillen. Naast het liefdesrelaas kent de film een merkwaardig ingepast subplot rond het vastgelopen recherche-onderzoek naar de dood van één van Grlcsz’s exen, die uitmondt in een vreemde, ambivalente band tussen de verdachte en de inspecteur die het onderzoek leidt (Spall). THE WISDOM OF CROCODILES put zijn kracht echter niet zozeer uit de plot, maar uit sterke acteerprestaties. Jude Law bewijst met terugwerkende kracht waarom hij de Oscarnominatie voor THE TALENTED MR. RIPLEY dubbel en dwars waard is, Lowensohn is overtuigend als femme fatale die het hart van de verdoemde Steven verovert en Spall (vaste acteur van onder meer Mike Leigh en Kenneth Branagh) steelt de show als de door twijfel gekwelde inspecteur. De prachtige, steriele beelden van regisseur Po-Chih Leong en cameraman Oliver Curtis vormen de sterkste troef van dit ernstig ondergewaardeerde juweeltje. De onderhuidse spanning die deze beelden weten op te roepen leidt naar een climax die, geheel conform de rest van de film, heel vaardig om het over het algemeen geldende begrip van goed en kwaad heen weet te laveren.
*** Copyright Robbert Blokland. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. .Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #45, p7.
