Martha (Suzanne Clément) is vampier en woont in een armoedig deel van Parijs. Ze heeft vier kinderen, waarvan de twee oudsten eveneens volbloed vampier zijn. Echter, de jongste twee lopen overdag straffeloos buiten in het volle licht.
Rad en Irina werken ’s nachts in een slagerij en zorgen zo voor de aanvoer van meer dan voldoende bloed. Het gezin hoeft dus niet in het holst van de nacht dorstig op jacht naar kloppende aderen, maar tapt het bloed comfortabel uit een koperen tafeltapje in de keuken.
Doina en haar broer Andrea leiden een min of meer gewoon bestaan en gaan ook naar school. In de Gemeenschap der Vampiers worden ze gezien als halfbloedjes, met een status vergelijkbaar met die van de mudbloods uit Harry Potter. Eventuele vampierneigingen worden al hun leven lang preventief de kop in geduwd doordat ze braaf dagelijks een handvol groene pillen naar achteren slaan. Die hebben alleen wat bijwerkingen waar de beide pubers niet echt op zitten te wachten. Een daarvan is extreem jeukend eczeem.
Andrea vertrouwt zijn zus toe stiekem al een tijdje geen pillen meer te slikken zonder daardoor in een vampier te veranderen. Doina waagt het erop en stopt ook, alleen ontstaat bij haar al snel een onweerstaanbare hang naar het rode vocht. Als ze met een klasgenoot zoent vindt ze dan ook snel de weg naar zijn nek en zet daar vol overgave haar tanden in.
Moeder Martha betrapt haar jongste dochter ‘s nachts in de keuken, terwijl deze zich net tegoed doet aan de bloedtap. Martha is ontredderd en overtuigt Doina ervan dat ze meteen weer aan de pillen moet. Maar het is te laat: de transitie tot vampier is niet meer om te keren. Tot overmaat van ramp verliezen Rad en Irina ook nog hun baan bij de slagerij, waardoor de bloedtoevoer stopt. Ze zoeken ze hun heil bij Csilla Nemeth, hoofd van de Gemeenschap der Vampiers en aartsvijand van Martha. Deze verdenkt Csilla er namelijk van haar geliefde Redouane, vader van Doina en Andrea, te hebben vermoord. Haar zoon Ladislas Nementh heeft zijn wellustige zinnen gezet op Doina. Csilla belooft het gezin te voorzien van bloed, maar dan moet Martha wel haar dochter Doina aan haar en haar zoon afstaan.
De zes delen van VAMPIRES kijken lekker weg en zijn mooi gemaakt. Het acteerwerk is best aardig. Wel is Doina een beetje een wezenloos figuur, waardoor het je mogelijk enigszins koud laat wat haar overkomt. Bepaalde bijrollen maken dit gelukkig goed. Zo is haar Aziatische vijand met blauw haar erg geinig en ook de decadente Ladislas Nementh, een soort Dorian uit PENNY DREADFUL, is verrukkelijk.
Plaats van handeling is Parijs. Althans, dat moeten de exterieurshots van grootse gebouwen en skylines met de Eiffeltoren ons doen geloven. Maar op een enkele keer na dat ze op een scooter onder de Arc de Triomphe doorschieten, zien we de personages zelden de gebouwen in en uit gaan. Een kniesoor die daarop let: VAMPIRES is een prima serie om een keertje lekker je tanden in te zetten. Of het naar een tweede seizoen smaakt vraag ik me af.
Vanaf 2o maart te zien op Netflix. Copyright: Hester Aalberts. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 31 maart.
