Vanavond om 22:00 op NPO3 is de nieuwe aflevering van Koolhoven presenteert te zien op NPO3. In de reeks krijgen zes diverse en veelbelovende filmmakers, begeleid door Martin Koolhoven, de kans om een middellange genrefilm te maken. In de vierde aflevering duiken we de kunstwereld in met Michael Middelkoops TRAUMA PORN CLUB.
‘Je moet lijden om échte kunst te maken’ zei Chuck Palahniuk, auteur van Fight Club. Hij kan het weten, Palahniuk heeft heel wat tragedie meegemaakt. Nova, de protagonist van TRAUMA PORN CLUB, deelt deze overtuiging. Maar zijn kent helemaal geen traumatische ervaringen. Haar realistisch geschilderde portretten worden niet serieus genomen door de galeriehouder en haar vrienden lachen haar uit wanneer ze zegt zich te herkennen in het boek van een auteur met een moeilijke jeugd. ‘Luister, in deze industrie is het niet alleen maar makkelijk als je iemand bent met een goed leven.’ De andere kunstenaars walgen van het idee dat je beter gepositioneerd bent in de kunstwereld als je niet van een ‘goed’ leven hebt mogen genieten. Via via hoort Nova over de darkweborganisatie Sano, die betalende gebruikers duistere ervaringen belooft. Is dit hoe ze de pijn en de kwelling kan ervaren die nodig is voor échte kunst?
TRAUMA PORN CLUB volgt de structuur van soortgelijke films over geheime genootschappen die de randen van de wet, moraliteit en genot opzoeken. Denk aan Tom Cruise die de gemaskerde orgie binnendringt in EYES WIDE SHUT, of James Spader die wordt omarmd door auto-ongelukfanaten in CRASH. Onder de klanten van Sano vindt Nova mensen die zowel pijn willen veroorzaken als lijden. Hoewel ze aanvankelijk nog terughoudend is, begint Nova meteen resultaat te zien in haar werk. En gaat het eigenlijk wel om de kunst, of geniet ze er gewoon van om steeds verder de grens over te gaan? Sigrid ten Napel, onder andere van PRINS en de ondergewaardeerde CHARLIE EN HANNAH GAAN UIT, zet Nova neer met een ietwat manische onzekerheid. Ze voelt zich niet haar plaats tijdens de bekakte galeriefeestjes, noch bij de eerste ondergrondse ontmoeting met Sano. Toch wil ze beslist onderdeel worden van beide werelden en wordt zo een aanknopingspunt tussen de twee.
De productie en set aankleding verdient alle lof; van de vier films die tot nu toe zijn uitgezonden in Koolhoven presenteert voelt TRAUMA PORN CLUB het grootst. Door de geweldige selectie locaties wordt de indruk gewekt dat Sano de Nederlandse elite heeft kunnen infiltreren. Verwijzingen naar de economische achtergrond van de participanten geven de film ook een interessante lading. Het zijn juist de mensen die géén zwaar leven hebben die over de financiële middelen beschikken om een soort verkleedfeest van pijn te organiseren. De verwondingen die zij zichzelf opleggen gebeuren nog altijd binnen een veilige context en zullen dus nooit te vergelijken zijn met het leed van slachtoffers die er niet voor kozen.
