In een genre vergeven van robots en vreemde werelden, zijn de films van Satoshi Kon (1963) opmerkelijk alledaags. Daklozen in Tokio, de popsterrencultuur en een vergeten actrice: Kon blijft in zijn keuze van onderwerpen verrassend dicht bij huis. En dat is precies de reden waarom zijn films zo opvallen.
Hij vertelt verhalen die je met weinig moeite ook in live action zou kunnen maken. Volwassen films, want Kons werk is intelligent en origineel. Sterker nog, niemand werkzaam in anime maakt momenteel interessantere cinema. Kon was actief als manga-tekenaar toen Katsuhiro Otomo hem vroeg een episode voor MEMORIES (1995) te schrijven. Hoewel Magnetic Rose een SF-verhaal is, zijn de melancholieke sfeer en de verwijzingen naar opera bepaald niet gewoon voor het genre. Kon debuteerde vervolgens overtuigend met PERFECT BLUE (1997), waarin een popzangeres gestalkt wordt door een fan die niet wil dat ze stopt met zingen. Zelf zegt Kon dat het thrillerelement hem niet interesseerde. Het was de mogelijkheid om te spelen met de realiteit die hem inspireerde. De zangeres raakt verstrikt in een labyrint van ervaringen die je als kijker doen twijfelen aan haar verstand. Het idee van een verhaal in een verhaal paste hij ook toe in MILLENNIUM ACTRESS/SENNEN JOYU (2002), waarin hij de carrière van een legendarische filmactrice ontleedde. Met het zojuist bij Columbia Tristar op dvd verschenen TOKYO GODFATHERS (2003) maakte Kon zijn geslaagdste film tot nu toe. Deze moderne versie van John Fords 3 GODFATHERS (1948) toont de belevenissen van drie daklozen die op kerstavond een baby vinden. Ze besluiten de ouders van het kind te zoeken, wat leidt tot een enerverende zoektocht dwars door een ongastvrij Tokio. Als stilist blijft Kon zich verbeteren en de animatie in TOKYO GODFATHERS (uitvoering: Studio Madhouse) is eersteklas. Maar het is in zijn karakterisering van de personages dat de film de grootste indruk achterlaat. Gaandeweg leer je de drie stumpers steeds beter kennen, en komen er volwaardige mensen achter de lompen vandaan. Zo geloofwaardig zet Kon zijn aandoenlijke personages neer, dat je heel snel vergeet naar animatie te kijken. En dat is een compliment dat je in anime niet snel kunt maken. FILM **** / EXTRA’S * Copyright Mark van den Tempel. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #64, p21.
