Drie personages, een bouwvallig boerderijtje en een paar effectieve geluidseffecten die voor de nodige jumpscares zorgen. Meer had David Casademunt niet nodig voor een minimalistisch spookverhaal dat misschien op het einde wat in elkaar zakt, maar toch de moeite waard is om op je watchlist aan te vinken.
Het tempo waarmee films op Netflix worden gedropt is zo waanzinnig hoog, dat kleine pareltjes wel eens door je handen durven glippen. Onlangs werd EL PÁRAMO (THE WASTELAND) aan het aanbod toegevoegd en hoewel dat door zijn net iets te teleurstellende einde geen meesterwerk is, blijft het aanbevolen kijkvoer voor wie van minimale horror houdt of gewoon alles uit zijn abonnement wil persen.
EL PÁRAMO is het langspeelfilmdebuut van David Casademunt, die daarvoor de bekroonde kortfilm JINGLE BELLS en een documentaire over de rumba maakte. Het verhaal speelt zich af in het Spanje van de 19e eeuw. Het zijn harde tijden, want de Spaanse bevolking gaat gebukt onder de ellende van de vele oorlogen waardoor veel gezinnen afgezonderd leven. Onder deze kluizenaars treffen we boer Salvador (Roberto Álamo) aan, die zich samen met zijn echtgenote Lucia (Inma Cuesta) en zoontje Diego (Asier Flores) verschanst in een zo goed als kale boerderij. De akkers zijn afgebakend met palen in de vorm van vogelverschrikkers die aanduiden dat je nooit over die grens mag gaan. Volgens Salvador leeft verderop een kwaadaardig beest dat de zwakkelingen opzoekt. Hoe banger je bent, hoe groter de kans dat je door het beest gegrepen wordt, want angst is zijn voeding. Ondanks dit onheilspellende nieuws vindt de vader het hoog tijd worden voor het kind om zich als een man te gaan gedragen, maar de moeder vindt hem nog veel te jong. Als de vader een ronddobberend bootje ontdekt waarop een zwaargewonde soldaat zich schuilhoudt, verandert alles.
EL PARÁMO is een zeer minimalistische film die zijn schrikeffecten in onverwachte geluiden legt, of gewoon beelden toont van een gevild konijn in de stoofpot. Wat overigens best vies is. Het gevreesde monster zelf krijg je slechts een paar luttele seconden in de slotscène te zien en lijkt wat op een Cirque du Soleil-gedrocht. Geen gore dus, wat we ook niet meteen verwachten van een Netflixfilm, maar bepaalde scènes zijn best akelig. Al speelt Casademunt, die deze film in volle pandemie draaide, wel leentjebuur bij grote voorbeelden als James Wan en Guillermo del Toro en zie je ook heel wat invloeden van klassieke westerns; hij is er toch prima in geslaagd een macaber eigen wereldje te creëren, dat stevig staande wordt gehouden door het overtuigende acteerwerk. Het is alleen jammer dat naarmate de confrontatie met het beest nadert, ook de spanning afneemt. Dit neemt echter niet weg dat EL PARÁMO een meer dan voortreffelijk debuut is.
Distributeur: Netflix. Release: 7 januari 2022. Copyright: Didier Becu. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 12 januari 2022.
