In het horrorgenre zou men TERROR TRACT bijna een ‘lieve’ film kunnen noemen vanwege de voorspelbaarheid van de drie deeltjes, terwijl SN-abonnees, die weleens genreliteratuur inkijken, de clue van de raamvertelling (getiteld Make Me an Offer) herkennen als geleend – of gewoon gejat – van een Roald Dahl-verhaal.
Het gaat makelaar Bob Carter (Ritter) niet voor de wind.
Nightmare: Als Carter een jong echtpaar (DeLuise/Smith) de Freemont Mansion toont, komt onwillekeurig de geschiedenis van Louis en Sarah Freemont (Lane/York) aan het licht, waarbij een driehoeksverhouding tot de gruwelijke dood van alle drie leidt.
Bobo: Met de Gatley Mansion is het al niet anders. Dochtertje Jennifer van Ron en Carol Gatley (Cranston/Harris) vindt een aapje. Als het moordzuchtig aangelegde diertje Carol vermoordt, wil Ron het beest ter plekke doden. De ontstelde Jennifer grijpt een geweer en doorzeeft haar vader.
Come to Granny: Ook de Goodwin Mansion heeft een akelige historie. Zoon Sean (Estes) van Robert en Margaret Goodwin (Day/Jansen) ziet in visioenen hoe ‘The Granny Killer’ – een seriemoordenaar die het op rijpere vrouwen heeft voorzien – zijn slachtoffers vermoordt. De jongen moet zijn paranormale gave met de dood bekopen. Het jonge echtpaar, niet weinig verontrust, ontvlucht de buurt waar iedereen elkaar naar het leven schijnt te staan en Carter kan naar een lucratieve deal wel fluiten.
In het horrorgenre zou men TERROR TRACT bijna een ‘lieve’ film kunnen noemen vanwege de voorspelbaarheid van de drie deeltjes, terwijl SN-abonnees, die weleens genreliteratuur inkijken, de clue van de raamvertelling (getiteld Make Me an Offer) herkennen als geleend – of gewoon gejat – van een Roald Dahl-verhaal. Hierdoor niet in ’t minst in verlegenheid gebracht, gedragen de makers zich alsof zij het meest origineel denkbare materiaal aandragen en in die onbekommerdheid schuilt iets ontwapenends. De film reflecteert deze zonnige houding zodanig dat de kijker wordt overgehaald om eerder werk, waarbij leentjebuur is gespeeld, een ogenblik te vergeten. Genre-insiders zullen het natuurlijk niet kunnen laten om het spelletje guess the movie te spelen. Men moet wel overstag gaan voor een film die als volgt begint: terwijl Carter zijn cliënten in lyrische bewoordingen uitlegt hoe onmisbaar iemand in zijn professie is voor het verwezenlijken van The American Dream, wordt aan zijn voeten een worm verslonden door een merel, de merel door een kat, de kat overreden door Carter’s auto en het lijk van de kat uiteengereten door een razende hond.
Hier past geen commentaar meer. Derivatief of niet, dit wordt dolle pret. Op het Festival van de Fantastische Film 2001 in Brussel won de film zowel de Zilveren Raaf (speciale juryprijs) als de Pegasus (publieksprijs). Misschien was het publiek aldaar gecharmeerd van de lichte, soms zelfs humoristische toon temidden van meer serieus horror- en fantasywerk. Veel andere wapenfeiten van het duo Dreesen/Hutchison zijn voor- alsnog niet voorhanden: in 1994 regisseerden zij de alleraardigste fantasy-film CHARLIE’S GHOST: THE SECRET OF CORONADO, een vehikel voor Richard ‘Cheech’ Marin.
P.S.: Op video uitgebracht als HOUSE ON TERROR TRACT.
Copyright Erique J. Rebel. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #50, april/juni 2001.
