Makers van genrefilms hebben er altijd een pervers genoegen aan beleefd om de figuur van de rondbuikige, roodneuzige, gezellige, gulle, kindvriendelijke kerstman volledig op z’n kop te zetten en van het algemeen aanvaarde positieve beeld een zo negatief mogelijke afdruk te maken.
Om een paar zotte voorbeelden te noemen: in HOLY NIGHT (1960) is hij een professional masturbator (dit is een – streng afgekeurd – tentamenfilmpje van studenten aan de Nederlandse Film Academie over een kerstman, die zich habitueel aan keukenapparatuur bevredigt tot hij een elektrisch vleesmolentje aanrandt dat door een technisch mankement onverhoeds in werking treedt); in TALES FROM THE CRYPT (1972) is hij een psychopatische moordenaar; idem in YOU BETTER WATCH OUT (1980); in TO ALL A GOODNIGHT (1983) een killer met waanideeën; in SILENT NIGHT, DEADLY NIGHT (1984) en vier direct-to-video sequels een zwaar getraumatiseerde moordenaar; in de amateurproductie SANTA’S PARTY (1987) een kerstman die moordt omdat Jezus ‘t hem influisterde; in MAD SANTA (1991) een hopeloos ontspoorde recidivist; in PSYCHOSANTA (1994) is hij terminaal verslaafd aan snuff-movies; in SANTA CLAWS (1996) een ernstig gestoorde halvegare; in JACK FROST en JACK FROST 2 (1997 en 2000) een aan genetisch materiaal blootgestelde serial killer; in BAD SANTA (2003) een bankrover; in THE SANTA TRAIL (2004) een bankrover en kidnapper; enz.
Maar SANTA’S SLAY (David Steiman, VS/Duitsland 2005) weet er ook raad mee. In het jaar 1005 verliest de zoon van Satan (vrucht van een verbintenis tussen Satan en de aardse maagd Erica; laat Dan Brown ‘t asjeblief niet horen…) een weddenschap met een aartsengel en wordt gedwongen 1000 jaar voor kerstman te spelen. Die tijd is nu om en een intens gefrustreerde, op wraak beluste Satanszoon daalt met zijn door vleesetende bizons getrokken slee neer in Hell Town, Virginia, om zijn gram te halen. Zijn motto: ‘No more yo-ho-ho’ en dat levert reeksen slachtoffers op (waaronder James Caan, Fran Drescher en andere tv-figuren nog vóór de begintitels).
Verder valt er over deze met kennelijk plezier gemaakte maar oeverloze slasher-nonsens niet veel te melden dan alleen dat er een uitzonderlijk melige bui voor nodig is om een en ander uit te zitten. Neem er een kerstkransje bij.
Copyright Erique J. Rebel. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Oorspronkelijk gepubliceerd in Schokkend Nieuws #72, winter 2006).
