De ellende begint in 1984, op het platteland van Mississippi. Vijf tieners verdwijnen spoorloos. In de daarop volgende jaren gebeurt het weer. Geen van hen wordt ooit teruggevonden. Of moeten we anders beginnen? Ben (A.J. Bowen) zit in de schulden. Hij besluit om met zijn kompanen de dochter van een rijke zakenman te kidnappen…
Het lijkt in de eerste drie kwartier van RITES OF SPRING wel alsof er iemand naast je op de bank zit, bovenop de afstandsbediening. En iedere keer dat hij verzit, verspringt het kanaal. Zo zappen we van een zouteloze griezelfilm – vol loodzware symboliek van mensenoffers, vruchtbaarheidsrituelen en duivelsverering – naar een nogal knullige variant op FARGO.
Rachel Adams (Anessa Ramsey) vlucht, na een enorme achtervolging cross-country door de korenvelden, een verlaten fabriek binnen waar zich op dat moment de kidnapplot voltrekt. Een mysterieus en bloeddorstig creatuur zit haar op de hielen. Hier komen beide plots eindelijk bij elkaar en gebeurt er toch iets volkomen onverwachts: de adrenaline komt vrij.
RITES OF SPRING is hopeloos uitleggerig en toch snap je tot het keerpunt in de film niet wat beide verhaallijnen met elkaar te maken hebben. Pas nadat mijn geduld op was, werd ik alsnog meegezogen in de verwikkelingen die leiden tot de ontknoping. Was die maar net zo onvoorspelbaar als het voorjaar zelf, dan was het nog wat geworden met deze film.
Di: Excesso Entertainment (NL: 10 augustus 2013). Copyright Joep van Loon. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 10 augustus 2013.
