In RED LIGHTS keert Sigourney Weaver achtentwintig jaar na GHOSTBUSTERS terug in de wereld van de spokenjagers. Dit keer niet als damsel in distress; Weaver zet zelf de jacht in. Op puur wetenschappelijke wijze, wel te verstaan.
Margaret Matheson (Sigourney Weaver) en haar assistent, de natuurkundige Tom Buckley (Cillian Murphy), zijn universitaire docenten en onderzoekers van paranormale verschijnselen. Als een soort Mulder en Scully onderzoeken zij meldingen van bovennatuurlijke zaken. Matheson is een scepticus en heeft reeds een groot aantal oplichters ontmaskerd. Hun allesbehalve alledaagse, maar desondanks gemoedelijke bestaan wordt opgeschrikt wanneer de geruchtmakende helderziende Simon Silver (Robert De Niro) besluit een comeback te maken.
De blinde Silver is een soort Uri Geller-achtig figuur, inclusief lepelombuigingen. Hij werd er jaren geleden van beschuldigd een bedrieger te zijn, maar dat is nooit bewezen. Zijn grootste criticaster overleed namelijk onder mysterieuze omstandigheden. Matheson is niet van plan opnieuw een poging te wagen. Buckley, geholpen door studente Sally Owen (Elisabeth Olsen), is echter gefascineerd door de man en vastberaden zijn geheimen bloot te leggen. Maar hoe meer ze zich met Silver bemoeien, hoe meer onverklaarbare dingen er gebeuren… Is Silver daarvoor verantwoordelijk of is er toch een andere, aardsere verklaring?
RED LIGHTS is de nieuwe film van Rodrigo Cortés, de Spaanse regisseur die twee jaar geleden de claustrofobische thriller BURIED afleverde. Liet hij bij die film het schrijfwerk nog aan een ander over, voor RED LIGHTS klom hij zelf in de pen. Dat hij dit voor zijn volgende film toch beter weer aan een ander kan overlaten, wordt hier bewezen door het rammelende plot. Welke zichzelf respecterende universiteit geeft les in paranormale verschijnselen, laat staan dat ze deze probeert te verifiëren? Ook het narratief van de film doet rommelig aan. Zo kiest Cortés er ergens halverwege de film voor om een minutenlang durend stuk uit een talkshow te laten zien, hiermee compleet de vaart uit het verhaal halend. Met de voor de zoveelste keer op de automatische piloot spelende Robert De Niro heeft de film een bad guy die ongeveer even eng is als een pasgeboren puppy.
Toch heeft RED LIGHTS ook goeds te bieden. Weaver en Murphy spelen naar behoren, maar het leukst is Elisabeth Olsen, die we onlangs nog zagen schitteren in MARCY MARTHA MAY MARLENE. Ze krijgt niet bijster veel te doen, maar áls ze op het scherm verschijnt doet ze dat met magnetische aantrekkingskracht.
Vooral de eerst helft van RED LIGHTS is interessant. We zien Weaver en Murphy valse helderzienden ontmaskeren en trucjes uit de doeken doen. Een klopgeest in huis? Welnee, gewoon iemand die onopvallend de tafels en deuren beweegt. Als deze twee les geven, zit je als kijker net zo geboeid te luisteren als de studenten. Zodra Simon Silver komt opdagen, gooit Cortés echter het roer om en betreden we horrorterritorium, met alle bijbehorende clichés: knipperende lichten, slecht verlichte en verlaten gangen, schrikeffecten en een harde onheilspellende brom op de geluidsband.
Aan het eind van de film komen alle kaarten op tafel en wordt de twist onthuld. En dan doet Cortés nou net hetgeen waar we zijn protagonisten de hele film tegen hebben zien strijden: een goedkope truc uithalen.
DI: Dutch FilmWorks (Release NL: 30 augustus 2012). Copyright Lieuwe van Albada. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 27 augustus 2012.
