De cover van PARANORMAL ASYLUM toont ons een eng geestmeisje in een gesticht. De film zelf geeft ons twee saaie oetlullen in een oervervelende film.
Je hoeft geen Sherlock Holmes te heten om te doorzien met welk successen deze film wil meeliften. Maar niet alleen de PARANORMAL ACTIVITY-franchise was een inspiratiebron voor PARANORMAL ASYLUM, regisseur Nimrod Zalmanowitz liet zich voor zijn deels found-footage film ook inspireren door – hou je vast – THE BLAIR WITCH PROJECT. De zoveelste nieuwsgierige documentairemakers zijn weer eens op zoek naar het verhaal achter een oude legende. Deze Mark en Andy komen echter flink in de problemen zodra de geest van Mary Mallon (beter bekend als Typhoid Mary) achter ze aankomt.
Het feit dat scenarist Fred Edison zich liet inspireren door de feiten rond Typhoid Mary, had de film best interessant kunnen maken. Helaas doet PARANORMAL ASYLUM eigenlijk niets met dit waargebeurde verhaal. In plaats daarvan krijgen we anderhalf uur lang twee documentairemakers te zien, die met hun spiegelreflexcamera’s alles om zich heen proberen vastleggen. Om hun beeldmateriaal te kunnen onderscheiden van de reguliere filmbeelden knippert het woordje ‘rec’ in beeld. En om het nog duidelijker te maken, bewegen ze hun camera heftig heen en weer, zoomen veel in en uit en is bijna alles onscherp. Het duo houdt zich bezig met het filmen van lege gangen, bomen of zichzelf wanneer ze archieven doorspitten. We mogen blij zijn dat deze oersaaie documentaire nooit werkelijk is gemaakt.
Het found-footage gedeelte van de film werkt dus niet. De rest van de film is niet veel beter. Het inconsequente script raakt kant noch wal. Zo lacht Andy zijn vriend Mark uit wanneer deze aangeeft vreemde dingen te zien, terwijl Andy zélf iets daarvoor zijn eigen vriendin heeft zien zweven en wegvliegen. Zelfs wanneer twee mensen sterven in hun bijzijn, doen deze alerte documentairemakers nog alsof het de normaalste zaak van de wereld is. In een andere scène neemt een personage Mark mee naar haar kelder, waarna ze zegt dat ze weer naar beneden gaat. Als de scenarist het verschil al niet weet tussen een zolder en een kelder, mag je ook niet veel verwachten.
Niet alleen Edison, maar ook regisseur Zalmanowitz laat het afweten. Momenten die nog enigszins in de buurt komen van wat spanning, vallen dood door belabberde timing of veel te donkere shots waarin je simpelweg niets ziet. En de dingen die je wel ziet – geesten met een goedkoop After Effects gloedje – zijn vooral lachwekkend. Zalmanowitz blijkt ook niet het beste oog te hebben voor acteurs. Het acteerwerk ligt praktisch op hetzelfde niveau als THE ROOM, al wordt PARANORMAL ASYLUM nergens ‘zo slecht dat het leuk wordt’.
Di: Excesso Entertainment. Release op dvd: 24 april 2014. Copyright Jasper ten Hoor. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 26 april 2014.
