Lekker stappen met twee vampierchicks. Hoe plat ook, het is een premisse waarvan je verwacht dat-ie een dikke bak lol kan opleveren. NIGHT TEETH is er om te bewijzen dat het ook anders kan: nodeloos gecompliceerd en toch nagenoeg leeg.
Na uitleg over een eeuwenlange wapenstilstand tussen mensen en vampiers, krijgen we te zien hoe die wordt verbroken. De puntige Victor (professionele creep Alfie Allen), betreedt gebied waar hij niet mag komen en kidnapt daar Maria. Haar zien we niet meer terug. Haar vriendje is ene Jay, een latino gangster die ook parttime chauffeurt voor vampiers. Hij staat trouwens het grootste deel van het verhaal aan de zijlijn. Zijn broer Bennie is een wannabe-hiphopper die een nachtje de limodienst overneemt – zij het in een andere luxe-auto dan een limousine – om twee vampierdames van feestje naar feestje te rijden. En laten zij nou net handlangers blijken van Victor, op pad om de concurrentie uit te roeien. Gaat Bennie dit overleven?
NIGHT TEETH is de nieuwe film van Adam Randall, wiens vorige I SEE YOU bovenal veelbelovend was. Nu krijgt hij geen voordeel van de twijfel meer. Het wordt al heel snel duidelijk hoe afhankelijk Randall is van een goed script. Deze film probeert heel hard een wereld neer te zetten vol kleurrijke types, à la Guy Ritchie maar dan in bovennatuurlijk L.A. Iets waar de makers ook heel erg naar lijken te zoeken is lore. Zo’n diepere wereld die vooral verstopt in de vele details van de film, een beetje zoals de wereld van The Continental in de JOHN WICK-filmserie. Laten we bijvoorbeeld zeggen dat Qooker ook de vampiermarkt bedient, alleen komt er hier rood uit de kraan. De gesuggereerde wereld blijft echter aan de karige kant, want veel van dat soort details zijn er niet en Randall valt vaak in de herhaling. Bovendien zijn die kleurrijke personages zo lollig niet, waardoor ze op de zenuwen werken. Dit zijn geen lui waar je graag lange tijd mee rondhangt – en dat laat NIGHT TEETH ons wel doen.
Toen de oude titel van deze film I AM NOT OKAY WITH THIS nog rondzoemde was er een lichte buzz doordat in de pr-campagne een foto van Megan Fox met puntige hoektanden verscheen. Buzz is eigenlijk een te groot woord voor. Mensen klikten op een nieuwsbericht, de wereld draaide al heel snel weer verder. Da’s nog geen maand geleden, rond de tijd dat het andere Megan Fox-vehikel TILL DEATH uitkwam en ze ook in doorschijnend gewaad bij de MTV Video Music Awards verscheen. Maar het voelt veel langer geleden, en de uiteindelijke tandeloosheid – pun intended – van zo’n campagne wordt extra cru wanneer blijkt dat Fox amper een minuut te zien is in NIGHT TEETH. En poef, weg is ze. Deze film heeft er een handje van om visueel kapitaal te introduceren en gelijk weer door de plee te spoelen.
Maar de film is in de hele opzet low stakes. Voor de leuk, vooral niet heel diep. Voor sterke interne logica ga je niet naar een film als deze kijken. Als je dan toch bij elk stukje achtergrond gaat denken ‘Ja, maar waarom dan?’ staat dit het amusement in de weg. Waarom dacht Victor dat hij Jay wel aan zijn kant zou krijgen door zijn vriendin wat aan te doen? Waarom moeten die twee dames eigenlijk al het vuile werk opknappen, terwijl Victor veel kundiger is? Waarom moet er eigenlijk maar automatisch van uit worden gegaan dat vampiers kwaadaardig zijn? Tegelijk: waarom moeten we aan de kant staan van Bennie en Jay? Geen van deze zaken zijn op wat voor manier dan ook gemotiveerd, maar ze worden gebracht alsof ze vanzelfsprekend zijn.
En dan komt erbij dat net dátgene wat dan nog lol zou kunnen opleveren, bijna geheel buiten beeld blijft. De actie! Als de twee dames aan het moorden slaan, is het grotendeels buiten beeld. Victor die twee grote bazen van de vampierwereld uitroeit? Staat niet op film. Een legertje vampierjagers komt in actie? We zien wat brandende pijlen vliegen, maar verder is het vooral een glansrijke terugkeer van MONTY PYTHON AND THE HOLY GRAIL-personage Sir Not-Appearing-In-This-Film.
Als je gemakkelijk vermaakt bent met vampiers, en met figuren met rare kapsels die ‘Whoo!’ roepen terwijl ze worden beschoten, kan NIGHT TEETH je vast bekoren. Verder is het een film die heel veel verhaallijntjes probeert te introduceren en er bijna geen uitwerkt. Motivaties van de personages zijn warrig en daardoor verwarrend, en alles wat mogelijk voor plezier kon zorgen lijkt wegbezuinigd. Het vervelendste is dat het niet eens vermakelijk slecht wil worden. Het is 107 minuten meh, gemarineerd in kan-mij-het-schelen, en met een oervoorspelbaar toetje op het eind. Zoek dus vooral wat leukers te kijken deze Hallowe’en.
Distributie: Netflix. Release NL 20 oktober 2021, BE 20 oktober 2021. Copyright: Ruud Vos. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende.
