De Zweedse Nederlander Jakop Ahlbom maakt al jaren theatervoorstellingen waarin de tekst ondergeschikt is aan het beeld. Zijn voorlaatste voorstelling Bug was een uitzondering op de regel. Maar met zijn nieuwste, Horror, is hij back on track. En hoe!
Horror voert de toeschouwer in zekere zin terug naar de dagen van het Parijse Grand Guignol-theater van rond 1900, waarin moord en doodslag vast op het menu stonden. In de daaropvolgende decennia eigende de film zich het patent toe op dit soort bloederig spektakel, waarna het theater de strijd in 1962 opgaf en zijn deuren sloot. Ahlbom voegt verleden en heden kunstig samen door met ouderwetse theatereffecten een hommage te brengen aan de iconische beelden en scènes uit hedendaagse horrorfilms. Op de muziekband klinkt het thema uit ROSEMARY’S BABY, terwijl op het toneel een klassiek spookverhaal tot leven wordt gewekt met citaten uit THE EXORCIST, THE SHINING, EVIL DEAD 2, RING en meer. Dat levert om te beginnen dus al een amusant zoekplaatje op.
Het stuk begint klassieker dan klassiek: een jonge vrouw in regenponcho betreedt enigszins bedrukt een stoffige woonkamer waar de meubels met witte lakens zijn bedekt. Even later krijgt ze gezelschap van twee uitgelaten mannen. Dat het hier niet pluis is, wordt meteen duidelijk: een spookmeisje duikt op in een hoek van de kamer. Langzaam maar zeker ontvouwt zich middels lichteffecten en inventief georkestreerde changementen een tweede werkelijkheid, die van het verleden waarin onze vrouwelijke hoofdpersoon, haar zusje en een sadistisch ouderpaar elkaar in een verstikkende greep houden. Maar niet alles valt op z’n plaats; hoeft ook niet. In dit stuk is effectbejag juist een pré. En daar mag best wat logica voor geofferd worden.
Overigens zijn het niet de hilarische trucages met nepbijlen, nepmessen, nepscharen en toneelbloed die de meeste bewondering afdwingen, maar de acteurs zelf die elkaar als in een avantgardistisch ballet letterlijk alle hoeken van de kamer laten zien. Er is een van THE EXORCIST geleende ‘spiderwalk’ en een gevecht met een behekste hand waarvoor o.a. inspiratie werd opgedaan bij EVIL DEAD 2. Je kijkt er met open mond naar, net zoals naar het decor en de props die vol verborgen mogelijkheden zitten. Er is een sofa die mensen opslokt, een badkuip waaruit vier enge kerels te voorschijn komen en we zien flesjes over tafel schuiven als voortbewogen door een onzichtbare hand. Dat maakt Horror tenslotte ook tot een heel innemende voorstelling. Het plezier dat Ahlbom c.s. moeten hebben gehad in het bedenken en in elkaar knutselen van al die decorstukken met hun dubbele bodems straalt er vanaf.
Horror reist nog tot eind februari door het hele land. Speellijst en verdere informatie vind je hier.
Copyright Phil van Tongeren. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 12 januari 2015.
