G.O.R.A. begint verraderlijk conventioneel, met een ruimteschip waarin zich Star Trek-achtige taferelen afspelen. Bliepjes klinken naast technische bevelen in het Engels, de internationale SF-taal. Totdat een schele onderknuppel zich tot zijn superieur richt, in het Turks, met de verschrikte uitroep: ‘Kapitein, iedereen praat Engels!’
Waarop overgeschakeld wordt op het Turks, de voertaal van dit avontuur dat ronduit bizar genoemd mag worden. Want hoe vaak zag u een Turkse sciencefiction-film waarin de draak werd gestoken met STAR WARS en THE MATRIX, een Turkse Bob Marley opdraafde, plus homoseksuele aliens?
Ster van G.O.R.A. is Cem Yilmaz, die twee van de hoofdrollen voor zijn rekening neemt. Hij speelt allereerst de antiheld Arif, een praatjesmaker en een oplichter die tapijten slijt aan toeristen en tevergeefs een centje bij tracht te verdienen met de verkoop van nepfoto’s van vliegende schotels. Zijn futuristische fantasieën worden vervuld wanneer hij wordt ontvoerd door twee aliens, waarvan de man verdacht veel op de Britse Prins Charles lijkt. Arif bevindt zich plots op een ruimteschip vol Goralezen, geleid door de vervaarlijk uitgedoste Generaal Logar (eveneens gespeeld door Yilmaz), die zijn kostuum zo te zien voor een prikje heeft kunnen overnemen van John Travolta, na BATTLEFIELD EARTH. Logar heeft de schurft aan aardlingen, omdat zijn betovergrootvader bij een bezoek aan de aarde anaal werd verkracht door een Turkse boer. Sindsdien is het niet meer goedgekomen tussen de planeet Gora en de aarde, hoewel Logar zelf stiekem de herenliefde belijdt met zijn schele assistent. Het Turkse rariteitenkabinet wordt verder gecompleteerd door een nichterige robot en een Turkse kok die op Bob Marley lijkt en zichzelf dan ook Bob Marley noemt. Met die twee weet Arif te ontsnappen uit de gevangenenkolonie waar hij is geplaatst. Hij belandt bij een Yoda-achtige figuur die hem op MATRIX-wijze bekwaamt in kung fu. Dat gegeven is aanleiding voor melige scènes waarin de bullet time uit THE MATRIX weer eens wordt geparodiëerd. Leuk bedacht is wel de scène waarin Arif achterover hellend een kogel ontwijkt en daarmee tevens zijn sigaret aansteekt.
Het mag duidelijk zijn dat het Turkse kassucces G.O.R.A. voor deze nuchtere kaaskop vooral een curiosum is. Terwijl de Turken in de zaal niet meer bijkwamen van de vele boertige grappen – zeker wanneer deze betrekking hadden op anale seks – kreeg ik de indruk dat het repertoire van Benny Hill en André van Duin nog eens dankbaar werd geplunderd. De visuele effecten zijn up to date, maar de humor lijkt van een vorige eeuw – of wellicht toch van een andere wereld. En dan is twee uur een lange reis.
Copyright Andre Nientied. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #65, winter 2004/2005.
