Sommige critici met een afkeer van horror willen extreem gewelddadige films in het genre nog wel eens bestempelen als horrorporno. In het geval van FINAL DESTINATION 3 hebben ze voor de verandering eens gelijk.
Zoals in porno niet de personages maar het genitale instrumentarium van de acteurs centraal staat, zo draait het in deze tweede sequel van het succesnummer uit 2000 geheel en al om de penetratie van mensenvlees, niet om de mensen zelf. Misschien dat het arsenaal aan ‘manieren waarop’ wat gevarieerder is, een wezenlijk verschil is er niet. De neuk-, pijp- en cum shots van de pornofilm vinden hier hun equivalent in boor-, hak-, zaag-, schroei- en onthoofdingsshots. De formule is inmiddels bekend: een scholier met een speciale gave krijgt een visioen van een ongeluk dat hem/haar en zijn/haar vrienden te wachten staat. Een aantal personages ontsnapt op het nippertje aan de tragedie – vliegtuigcrash, kettingbotsing of, zoals hier, de uit de rails vliegende karretjes van een achtbaan – maar het is slechts uitstel van executie. Uiteindelijk moet iedereen dood, in de volgorde die Magere Hein oorspronkelijk voor zijn potentiële slachtoffers in gedachten had. Ieder sterfgeval bevindt zich aan het eind van een keten van kleine ongelukjes en incidenten. In het zo vindingrijk mogelijk aaneen schakelen daarvan ligt voor de makers de uitdaging. Ondertussen staan de acteurs aan de kant, gedwee wachtend op hun beurt in de gehaktmolen. Het is ideaal slachtvee: de sportheld is een droplul wiens schedel in een fitness-apparaat wordt verpulverd. Mooi zo! De domme blondjes verbranden gillend in de zonnebank. Pak aan! En de hersens van de seksist worden door een ventilator vermalen. Opgeruimd staat netjes! Je kunt de film beoordelen naar de mate waarin de regisseur en zijn scenarist erin zijn geslaagd hun ambitie waar te maken: het creëren van de filmische tegenhanger van een Big Mac, een vette hap zonder blijvende voedingswaarde. Zo bezien verdient FINAL DESTINATION 3 het volle pond aan doodshoofden. Goed, die achtbaanscène had goorder gekund, maar dat spijkerpistool dat zichzelf leegschiet (cum shot!) op het achterhoofd van een vrouwelijk personage, waarna de spijkers aan de gezichtskant weer te voorschijn komen – applaus hiervoor. Je kunt de film ook beoordelen op de ambitie zelf, en dan valt de score al gauw zo’n drie doodshoofdjes lager uit. Wij houden het op anderhalf: hulde voor de jongens van de special effects. *1/2 DI (NL): RCV (BE: 22 maart / NL: 6 april) Copyright Phil van Tongeren. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 30 maart 2006
