FIN is het zoveelste bewijs dat het met de Spaanse genrecinema wel goed zit. Regisseur Jorge Torregrossa en scenaristen Jorge Guerricaechevarría en Sergio G. Sánchez laten zien dat een rampenfilm óók spannend kan zijn zónder vulkaanuitbarsting, virusuitbraak of vlammenzee.
In FIN, hier uitgebracht onder de Engelse titel THE END, komt een groep oude vrienden, na elkaar twintig jaar niet gezien te hebben, bijeen voor een reünie. Alleen de mysterieuze Ángel, bijgenaamd de Profeet, ontbreekt. Tijdens de reünie lijkt alles koek en ei, maar wanneer er meer alcohol gedronken wordt, komen de oude spanningen bovendrijven.. Het eerst zo gezellige weerzien, wordt flink verpest. Tot overmaat van ramp blijkt de volgende dag dat de telefoonlijnen en elektriciteit niet meer werken en dat de auto’s niet meer starten. In de wijde omtrek zijn alle andere mensen verdwenen. En dan beginnen er ook mensen uit de vriendengroep te verdwijnen, als de tien kleine negertjes. Zouden de profetieën van Ángel hier iets mee te maken kunnen hebben?
Spanje produceerde in recente jaren een constante stroom genrefilms, vaak van goede kwaliteit. De interesse is daarom snel gewekt als er weer een nieuwe film uit het zonnige zuiden opduikt. De regisseur van FIN, Jorge Torregrossa, is geen bekende naam, maar het schrijversduo Jorge Guerricaechevarría en Sergio G. Sánchez heeft zijn sporen in de Spaanse (genre)cinema ruimschoots verdiend. Sánchez kennen we van EL ORFANATO en LO IMPOSIBLE en Guerricaechevarría is de vaste scenarist van Álex de la Iglesia (EL DÍA DE LA BESTIA, PERDITA DURANGO) en was daarnaast verantwoordelijk voor de scenario’s van films als THE KOVAK BOX en NOS MIRAN. Voor FIN baseerde het duo zich op de debuutroman van schrijver David Monteagudo.
FIN is een rampenfilm die anders dan andere is. Rampenfilms draaien meestal om spectaculair natuurgeweld zoals een aardbeving, overstroming of vulkaanuitbarsting. Het is verfrissend dat het er in FIN anders aan toe gaat. In de film van Torregrossa draait het om een minder tastbaar gevaar. Maar het is daarom niet minder beangstigend. Wat veroorzaakt de ramp? Wat gebeurt er met de mensen die verdwijnen? En, zoals een personage zich hardop afvraagt, is het eigenlijk niet erger om alleen achter te blijven?
Zonder veel spectaculaire special effects of CGI creëert Torregrossa een unheimisch gevoel in FIN, waarbij de verdwijningen van de personages werken als katalysator. In die plotse verdwijningen is de metafoor voor de dood natuurlijk gemakkelijk te herkennen. En voor doodsangst heb je helemaal geen tsunami nodig.
Di: Paradiso. Release op dvd: 5 september 2013. Copyright Lieuwe van Albada. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op .23 september 2013.
