‘Mega City One: 800 miljoen mensen leven in de ruïnes van de oude wereld en in de megastructuren van de nieuwe.’ Wie houdt er orde in deze postapocalyptische chaos? Judge Dredd: rechter, jury en beul vanachter een ontzagwekkend masker.
Hans Dewijngaert schreef in de zojuist verschenen editie van Schokkend Nieuws al dat één van de grote problemen met de vorige verfilming van de avonturen van deze stripheld, JUDGE DREDD uit 1995, was dat Sylvester Stallone dat masker, in weerwil van alle fanconventies, afdeed en zo vooral zijn eigen holle machismo onthulde. Karl Urban (STAR TREK) maakt die fout niet meer. Zijn versie van de grimmige sci-fi snelrechter zonder beroepsmogelijkheid blijft de hele film gemaskerd. Zijn ongeschoren kaken en korte commentaar volstaan. ‘The sentence is: death.’
Judge Dredd is een personage uit de Britse sciencefictionreeks 2000 AD en bestaat al sinds 1977. Schrijver John Wagner liet zich inspireren door DIRTY HARRY (1971) en gaf tekenaar Carlos Ezquerra referentiemateriaal mee uit DEATH RACE 2000 (1975). Het sombere toekomstbeeld kennen we uit talloze sciencefiction films, ESCAPE FROM NEW YORK voorop. De oostkust van de VS is veranderd in één grote metropool van beton en geweld. 17.000 misdaden per dag, meestal gerelateerd aan de populaire drug Slo-Mo. Judge Dredd vertrekt dan ook geen spier wanneer hij opdracht krijgt een drievoudige moord te onderzoeken in de beruchte woontoren Peach Trees, ‘It’s all a deep end.’
Mega City One heeft het systeem van snelrecht tot in het extreme doorgevoerd. De rechterlijke macht bestaat uit gemaskerde spierbundels op bepantserde motoren die meteen hun vonnis uitspreken. Met een nachtje in IsoCube kom je er nog genadig vanaf. Moordenaars, verkrachters en drugsdealers worden meteen geëxecuteerd. Het systeem vertrouwt uiteraard op de oordeelvaardigheid van de mannen in het uniform, maar een helderziende vrouw als Cassandra Anderson (Olivia Thirlby) zou ook goed kunnen dienen. Dredd krijgt daarom opdracht haar als Judge in te werken. Hun eerste klus: Ma-Ma (een fantastische rol van Lena Heady uit Game of Thrones), de psychotische koningin van de onderwereld en producent van alle Slo-Mo, inrekenen op de hoogste verdieping van Peach Trees. De vervallen woontoren barst van de moordenaars en de junkies en Ma-Ma roept via de intercom iedereen op de rechter en zijn hulpje een koppie kleiner te maken.
Klinkt bekend? Het scenario werd geschreven door Alex Garland (28 DAYS LATER) en hij moest zich natuurlijk meteen verantwoorden voor de overeenkomsten met de plot van THE RAID. Hij antwoordde op een forum van 2000AD: “Honestly, I really don’t believe that THE RAID ripped off DREDD. And we didn’t rip them off either. The timing doesn’t allow for it – not that time-based logic has stopped many film journalists from suggesting that we stole their material.”
Hoe dan ook, Garland levert een stevig, hard-boiled scenario dat nét genoeg werk maakt van karakterontwikkeling (“Are you ready? You don’t look ready”, krijgt Anderson aan het begin van de film te horen) om je geïnteresseerd te houden, terwijl de ruwe rechter ondertussen de ene na de andere slechterik mag veroordelen en executeren, meestal begeleid door humoristische one-liners. Regisseur Pete Travis (VANTAGE POINT) geeft DREDD 3D bovendien een fraaie cinematografische stijl mee. Niet de hectische camerabewegingen die nu zo in de mode zijn, maar een opbouw met een begin, rustpunten en een hoogtepunt. Hij maakt daarbij af en toe gebruik van het tijdvertragende effect van Slo-Mo. Wie de drug inhaleert beleeft de tijd op 1 procent van de normale snelheid. Geraakt worden door de kogels van de rechter resulteert dan in een luchtballet van bloedspetters en hersenmassa. Travis gebruikt het fraaie effect gelukkig spaarzaam, maar Ma-Ma blijft het in de brute conclusie van de film niet bespaard.
Judge Dredd weet dat je gezag niet krijgt, maar afdwingt. Regisseur Pete Travis herstelt, na de mislukte film met Sylvester Stallone, het gezag. En Alex Garland heeft, gebaseerd op de strip, genoeg ideeën voor vervolgen. In deel twee zouden, zo verklapte hij, Judge Fargo, Giant, de Angel Gang en Satanus – een enorme Tyrannosaurus Rex – figureren. In deel drie kunnen we ons verheugen op de komst van The Dark Judges. Deze ondode rechters zijn tot het oordeel gekomen dat alleen de levenden misdaden begaan en hebben een efficiënt preventiemiddel ontwikkeld: elimineer alle leven! Het is maar goed dat ze de zaak Dredd heropend hebben.
Di: eOne (NL: 11 oktober) Copyright Barend de Voogd. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 11 oktober 2012.
