1874. Op weg naar de ruines van St. Cécile voor archeologisch onderzoek worden aankomend schrijver Bram Stoker (Alber) en zijn vader (Plaxin) overvallen door een troep uiterst militante mannenhaatsters, die zich in een satanische cult rond de ratten van St. Cécile hebben verenigd.
De beide mannen worden van een vreselijke marteldood gered door de schone Madeleine (Ford), maar hebben zich vervolgens met hand en tand te verdedigen tegen de demonische rattenpriesteres (Barbeau), die haar onzalige plannen met het tweetal ongaarne ziet gedwarsboomd. BURIAL OF THE RATS presenteert de toeschouwer zulke adembenemende apekool dat een poging tot redelijke beoordeling niet langer zinvol is. Daarom alleen een paar notities.
• BURIAL OF THE RATS heeft niets te maken met het gelijknamige verhaal van Bram Stoker, dat hij schreef toen hij in 1874 als persoonlijk manager de grote Britse acteur Henry Irving begeleidde op een tournee langs verschillende Franse steden. Zelfs de fragmenten die Kevin Alber als Bram Stoker uit het verhaal in kwestie voorleest hebben geen betrekking op de feitelijke tekst!
• Adrienne Barbeau weet ternauwernood het gezicht in de plooi te houden bij gezwollen dialogen als ‘Know ye that I am the Queen of Vermin, the Pied Piper’s twisted sister’, en ‘I alone decide how the prisoners shall die, not some overzealous rodents!’, onderwijl een rat guillotinerend omdat het stomme dier niet op de maat van haar fluitmuziek wenst te dansen.
• Het cortège van in laklederen combat-bikini’s gestoken priesteressen gaat regelmatig nachtelijke sabelgevechten aan met de plaatselijke gendarmerie (als betrof het een ernstig gestoorde parodie op FANFAN LA TULIPE) en het moet gezegd dat van zoveel parerend en aanvallend halfnaakt een zekere hallucinerende werking uitgaat.
• Scènes aan het hof van hogepriesteres Barbeau zijn van zulk een giechelende onwennigheid en schamelheid dat een peplum uit de beginjaren ’60 zich ervoor zou generen.
• De co-produktie van Roger Corman’s New Horizon (Los Angeles) en Mosfilm (Moskou) staat bol van verwijzingen naar Corman’s Poe-verfilmingen van weleer en grabbelt uit ander werk van Bram Stoker rücksichtlos elementen bijeen, o.m. uit The Squaw, The Judge’s House, The Jewel of Seven Stars en The Lady of the Shroud.
• Het in de omgeving van Moskou gefilmde locatiewerk sluit zo ongelukkig aan bij overige scènes dat het de indruk wekt bij een geheel andere film te behoren.
BURIAL OF THE RATS, kortom, heeft alles mee om t.z.t. uit te groeien tot een must van huizenhoog cult-gehalte.
Copyright Erique J. Rebel. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #20, augustus/september 1995.
