Met BLOODSUCKING FREAKS (oorspronkelijk: THE INCREDIBLE TORTURE SHOW) brengt Cult Classics een merkwaardige, geruchtmakende film uit: een X-rated superlow-budget comedy/gore/sex midnight movie classic uit 1976 in GhouloVision (wat volstrekt niets betekent).
In 1974/75 gefilmd op locatie in Soho, Manhattan; geregisseerd door de debuterende Joel M. Reed (zijn enige film tot op heden); geproduceerd door Alan C. Margolin, theatereigenaar en impresario in Soho; gespeeld door vrienden, vriendinnen, kennisjes en cliënten van Margolin en Reed, die allen voor het eerst in een speelfilm optraden. Van de cast hebben alleen Seamus O’Brien en Niles McMaster later nog van zich laten horen.
De film liep onmiddellijk tegen een X-certificaat op (adult viewing only), beleefde een handvol voorstellingen in New York’s pornotheaters, werd in 1978 ‘heruitgebracht’ als BLOODSUCKING FREAKS (nog steeds onder X-certificaat) en verdween uit het zicht. In 1982 dook de film, nu voorzien van solide cultstatus, weer op als midnight feature en raakte slaags met de WAP-beweging, Women Against Pornography. De film verdween opnieuw uit roulatie – ditmaal voorgoed. Nu is Reed’s gewraakte film op video verschenen.
Sardu de Magiër (O’Brien) runt met de sadistische dwerg Ralphus (De Jesus) een Grand Guignol-show, ‘The Theatre of the Macabre’, in Soho, Manhattan. Omdat voor hun publiek de begrippen toneel en make believe onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn, ontzien Sardu en Ralphus zich niet om martel- en mutilatiepraktijken in diverse sketches daadwerkelijk ten uitvoer te leggen, onder bewonderend applaus van het publiek. Sardu gebruikt hiervoor ontvoerde meisjes die bij overleven van zijn acts tegen riante betaling worden verscheept naar een ‘relatie in het Midden-Oosten’. Zo gaat alles z’n gangetje tot Sardu de ballerina Natasha De Natalie (Helen Thompson) uit het Lincoln Art Center laat kidnappen. Zij is de verloofde van rugby-ster Tom Maverick (McMaster), die NYPD-detective John Gucci (Fauci) inschakelt om de verdwijning tot op de bodem uit te zoeken. Tegen die tijd hebben Sardu en Ralphus zich vermaakt met iedere denkbare en ondenkbare SM-handeling en hebben zij een sceptische toneelrecensent van The New York Times in hun show door de onder hypnose verkerende Natasha laten doodschoppen (!), want Sardu ziet zijn magische talenten niet graag negatief beoordeeld.
BLOODSUCKING FREAKS is een 88 minuten durende natte puberdroom, onwennig en houterig bijeen geacteerd op verlopen locaties en zo eclatant fake in de uitvoering van effecten, dat de film anno 1995 weinig meer kan losmaken dan een geamuseerde reactie. Misschien is er bij de kijker ook verbazing over het feit dat Reed z’n puberale fantasieën zo ver de vrije loop heeft gelaten en mensen heeft gevonden om ze gestalte te geven. Maar wat BLOODSUCKING FREAKS voornamelijk achterlaat, is een onmiskenbaar vermoeden van anarchisme en rebellie, een sfeer van provocatie en uitdaging aan de maatschappelijke normen van de jaren ’70, normen en waarden die Reed met zijn hopeloos onvolwassen film probeert dood te schoppen. In dat streven vallen de figuren van Reed en Sardu nauwkeurig samen. Dat maakt BLOODSUCKING FREAKS tot een zeer dwars tijdsbeeld en protestfilm bovendien.Â
Copyright Erique J. Rebel. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Oorspronkelijk gepubliceerd in Schokkend Nieuws #17, februari 1995.
