Tijdens het Festival van de Fantastische Film 2002 scoorde de Zuid-Koreaanse fantasy-epic BICHUNMOO redelijk hoog in de publieksenquête, en één van de redenen hiervoor zal zeker de teloorgegane Hongkong-filmindustrie zijn geweest.
Deze namelijk had in de jaren tachtig en negentig het patent op kamerbreed geconstrueerde zwaardvechtersverhalen waarvan ouderwetse pathos en heldenmoed, vliegende geesten en schurkerij op jumboformaat de vleugelmoeren waren. Knallers van het type SWORDSMAN (drie delen), A CHINESE GHOST STORY (eveneens drie delen, plus latere animatieversie), BUTTERFLY AND SWORD en de ONCE UPON A TIME IN CHINA-reeks revolutioneerden niet alleen binnen Azië de martial arts-choreografie en montage van gevechtsscènes, maar deden ook de grote studio’s in Hollywood uit de collectieve bejaardenslaap ontwaken, waarin ze sinds de dood van Sam Peckinpah waren gesukkeld. Niet dat ’t er beter op werd in actiefilmland, integendeel: Amerikanen importeren wel met grof geld elementen en menskracht, maar snappen nou eenmaal zelden wat ze dan met die zaken moeten doen. Voor gesneden spekkoek in flinterdunne reepjes kun je nog altijd gewoon het beste bij de Oriënt-banketbakker binnenstappen. Hongkong produceert zo nu en dan weer eens iets groots, de Japanners doen wel eens een yen in ’t zakje en zelfs de Zuid-Koreanen hebben tussen de economische recessies, nachtmerries over de noorderburen en de frontale Amerikaanse marketing-aanvallen op het cultuurgoed door soms ook tijd voor een huisgemaakte swashbuckler. Zie bijvoorbeeld BICHUNMOO (2000) van Young-jun Kim, waarin niet op een beetje koningsdrama meer of minder wordt gekeken en de zwaarden weer sneller flitsen dan een polaroidpaal op de A4. Voor zover de intrige te ontwarren valt komt deze erop neer dat eenzame zwaardvechter Sinha (Hyun-jun Shin) heel wat kilometers moet afleggen en rare snuiters buiten gevecht stellen eer hij bij zijn schier onbereikbare geliefde is. In het door Mongolen overheerste Azië van de veertiende eeuw duiken hier namelijk meer nevenfiguren, verhaalzijlijnen en idiote tijdsdiscrepanties op dan een historicus met één doosje aspirine kan wegspoelen. Maar o wat is deze film een vreugde om te verorberen: de gevechtschoreografie is van meester Ching Siu-tung (SWORDSMAN, THE HEROIC TRIO, A CHINESE GHOST STORY), en absoluut adrenalineverhogend zijn de met puike metalgitaarsoli opgepepte optredens van een tiental ninja-krijgers. BICHUNMOO is uitstekend vertier van de spetterende ouverture tot en met de hoogdramatische finale waarin we er weer van worden doordrongen dat filmpoëzie en happy ending uiterst zelden synoniem met elkaar zijn. *** Di: Worl Wide Cinema Copyright Oliver Kerkdijk. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Oorspronkelijk gepubliceerd in Schokkend Nieuws #59 (2003), p 33.
