“When will I be famous?”, zongen de broertjes Bros in 1987. Die zoektocht duurt voort, ook na de release van WITCHVILLE.
Ex-Bros drummer Luke Goss timmert alweer aardig wat jaren aan de weg als acteur met bijrollen in een respectabele hoeveelheid genrefilms en tv-series. Positieve uitschieters: zijn optreden als Jared Nomak in BLADE II (2002) en Prince Nuada in HELLBOY II: THE GOLDEN ARMY (2008). Nu is er WITCHVILLE, van regisseur Pearry Reginald Teo, waarin hij het als koning mag proberen. Weer een voltreffer? Hint: het is een Syfy Channel Original Movie…
In WITCHVILLE speelt Goss de middeleeuwse prins Malachy, die na het overlijden van zijn vader het koningschap van Draeganoth overneemt. De Draeganothians worden geteisterd door een horde heksen, die ziekte en hongersnood over het land hebben afgeroepen. De bevolking moet weinig hebben van de nieuwe koning, aangezien de vorige vorst ook niet veel deed om hen te helpen. Tijdens zijn eerste rondrit door zijn nieuwe koninkrijk wordt Malachy aangevallen door een hongerige menigte. Hij wordt gered door een mysterieuze man, die toevalligerwijs een heksenjager blijkt te zijn. Nog toevalliger is dat hij in bezit is van een boek dat gebruikt kan worden om heksen te verjagen, een boek dat de coven maar wat graag in handen zou krijgen. Malachy wil zijn volk redden en dus trekken hij en zijn vrienden erop uit, op zoek naar heksen.
Dappere prinsen, boze heksen en veel gevechten kunnen de ingrediënten zijn voor een fijne fantasyfilm, maar over WITCHVILLE valt helaas weinig goeds te melden. Op de cover staat een stoere Aziatische strijdster, die in werkelijkheid slechts een zeer minimale rol in de film speelt. De film richt zich vermoedelijk vooral op liefhebbers van vechtgames. De kostuums lijken tenminste zo uit World of Warcraft te zijn geplukt en de vechtscènes zijn overmatig gechoreografeerd. Vooral Jozefa, de dochter van de Witch Queen, lijkt met haar hoodie, dubbele dolken en verschillende statische vechtposes, alleen te wachten tot iemand op de juiste knopjes drukt om haar in beweging te zetten.
De rest van de film wordt gevuld met goedkoop en knullig uitziende kostuums, buitenscènes die eruit zien alsof het documentaire- of behind-the-scenes-beelden betreft en speciale effecten om bij te huilen. Het acteerwerk bestaat voornamelijk uit geschreeuw en een uitbundig gebruik van klemtonen (“YOU must LEARN to trust MY judgement!”). Toch vinden we een paar aardige namen in de cast. Naast Luke Goss is er nog de beeldschone MyAnna Buring (KILL LIST, THE DESCENT), die verreweg de beste acteerprestatie neerzet. Ed Speleers (ERAGON, Downton Abbey) is sympathiek, maar Sarah Douglas (SUPERMAN I en II, CONAN THE DESTROYER, V) heeft de schmierknop op 10 gezet.
Het koninkrijk van Draeganoth lijkt te bestaan uit een stuk of twintig mensen met keurig aangebrachte streepjes modder op hun gezicht. De mannelijke acteurs die niet stoer en kaal zijn, hebben allemaal perfect gestyled en gegelled boyband-haar, dat zelfs na dagen paardrijden nog tiptop zit. Eén van de mannelijke heksen is zijn tijd helemaal ver vooruit, met zijn naar voren gekamde emo-coupe.
Malachy wint zijn volk terug met een weinig indrukwekkende speech (“What are we going to do? Fight!”), terwijl hij ondertussen duidelijk moeite heeft zijn paard onder controle te houden. Even lachwekkend is de scène, waarin een heks herkend wordt in de menigte en de verzwakte bevolking van Draeganoth ineens een perfect getimmerde brandstapel uit het niets tevoorschijn tovert. Dat is pas hekserij! De toorts waarmee die brandstapel wordt aangestoken ziet er dan weer beschamend nep uit. Low budget is geen excuus voor alles, hoeveel kan het nu kosten om een stokje aan te steken?
Di:Dutch Filmworks (release op dvd en blu-ray: 13 november 2012). Copyright Marjan Westbroek. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 2 januari 2013.
