Dat er soms wel meer wordt weggeknipt dan alleen haar bij de kapper, kan je in de bloederige horror-thriller THE STYLIST zien.
THE STYLIST is gebaseerd op de gelijknamige korte film uit 2016, die met zoveel succes op genrefestivals draaide dat een crowdfunding-actie werd gestart voor een ‘full feature’. Jill Gevargizian, die net als protagonist Claire lang werkte als kapster, schreef het script en regisseerde beide films.
Claire, met verve gespeeld door Najarra Townsend, lijkt op het eerste oog een typische kapster, die praat over koetjes en kalfjes en luistert naar het geklets van haar klanten. Maar de altijd stijlvol geklede Claire is niet zo normaal als ze lijkt. Claire heeft namelijk een zieke obsessie voor haar klanten. Ze wil ze ‘zijn’.
Als haar klanten nietsvermoedend in haar stoel zitten, krijgen ze eerst een lekker drankje – waarna ze al snel onder zeil gaan. Claire heeft vervolgens alle tijd om rustig de schaar erin te zetten. In hun voorhoofd, welteverstaan: de overijverige kapster scalpeert op haar dooie gemak de een na de ander, en voegt hun haarstukjes toe aan de groeiende collectie in de kelder van haar huis, waar ze woont met haar enige vriend, de chihuahua Pepper.
Claires wereld verandert door de vrolijke en impulsieve klant Olivia, die Claire vraagt om haar een kapsel aan te meten voor haar aanstaande bruiloft. Voor zulk mooi haar zegt Claire maar al te graag toe, maar aangezien deze eenzame loner niet weet wat vriendschap betekent, raakt haar ‘modus operandi’ van slag. Ze kan vriendschap niet onderscheiden van stalken. Zo wacht ze Olivia op om te vragen of ze ‘echt niet nog een klusje heeft’ ter voorbereiding van de grote dag en geeft ze daags voor de bruiloft de tip haar aanstaande te dumpen, omdat hij toch niet van haar zou houden.
Sommige scènes zijn erg repetitief. Zo checkt Claire maar liefst vier keer haar telefoon om te bekijken of Olivia eindelijk iets van zich laat horen, waarbij ze elke keer weer teleurgesteld wordt. Zulke herhalingen voegen niets toe aan het verhaal en haalt de vaart uit de film.
THE STYLIST heeft een sterk begin en een memorabele eindscène, die je al van mijlenver voelt aankomen maar toch keihard binnenkomt. Het probleem is het midden. Het tempo zakt in en er zijn een aantal plotgaten. Het uitgangspunt van het scalperen doet erg denken aan de legendarische slasherfilm MANIAC uit 1980 van William Lustig, waarvan in 2012 een goede remake werd gemaakt door Franck Khalfoun met Elijah Wood in de hoofdrol. Terwijl MANIAC een ranzige sfeer heeft, ziet THE STYLIST er echter tot in de puntjes toe verzorgd uit en doet het, met name qua kleuren, denken aan een Italiaanse giallo-film van Dario Argento.
Zoals vaker het geval is met films gebaseerd op een short, is er te weinig materiaal om de spanningsboog vast te houden. Hierdoor beklijft THE STYLIST uiteindelijk nauwelijks, ondanks de sterke kostuums, het prachtige kleurgebruik en de met een op het FrightFest in Londen bekroonde hoofdrol van de veelbelovende Najarra Townsend – een horroricoon in de dop.
Vertoning The Stylist inclusief Q&A op Imagine Film Festival: 8 april 17:00 (on demand). Copyright Jan Veering. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 8 april 2021.
