RECENSIE
Bioscoop

The BFG(2016)

BIOSCOOP | Een feel-good film over reuzen die kinderen eten: dat moet bijna wel Roald Dahl zijn. Steven Spielberg brengt THE BFG naar het grote scherm, maar Mark Rylance steelt de show.

In de slaapzaal van een weeshuis ligt de tienjarige Sophie (Ruby Barnhill) nog wakker, in het holst van de nacht. Tegen de strenge huisregels in kruipt ze haar bed uit en gluurt door het raam. Tot haar verbazing ziet ze buiten een torenhoog gevaarte, dat met een soort trompet iets bij de overburen naar binnen blaast. Sophie doet snel de gordijnen weer dicht, maar een reusachtige hand komt door het raam en plukt haar van haar bed.

De reus die Sophie meeneemt naar Giant Land,  blijkt gelukkig een BFG te zijn: een Big Friendly Giant. Hij moest haar wel meenemen, want ze had hem gezien en zijn grootste angst is gevangen te worden door mensen en in een dierentuin terecht te komen ‘‘together with the jiggyraffes and the cattypiddlers!’’ De BFG wordt gespeeld door Mark Rylance, praat een beetje raar, maar is verder ongevaarlijk. De rest van de reuzen zijn helaas wat minder goed te pruimen. The BFG is slechts een ukkie onder de giganten, en onder leiding van de bonkige Fleshlumpeater (Jemaine Clement) bestaat hun leven voornamelijk uit slapen, het pesten van de BFG en het eten van ‘human beans’ – liefst kinderen. De BFG eet alleen vieze snozzcumbers en hoopt dingen weer een beetje goed te kunnen maken door dromen te vangen en die bij slapende kinderen naar binnen te blazen. Sophie verzint een plan om een eind te maken aan het wandelende kinderbuffet, maar daar is wel hulp voor nodig van heel erg hogerhand: ‘‘Your humbug servant, your Majester.’’

De Britse schrijver Roald Dahl (1916-1990) zou de eerste zijn geweest om je te vertellen dat zijn boeken niet makkelijk te verfilmen zijn. Ze zitten vol onprettige mensen en wezens, nare gebeurtenissen en de nodige boeren en scheten en onnette woorden. Dingen waar kinderen gek op zijn, maar hun ouders wat minder, hoewel er altijd ook wijze levenslessen in de verhalen verborgen zitten. Dahl had weinig goeds te zeggen over de verfilmingen van Charlie and the Chocolate Factory en The Witches. Steven Spielberg durfde het aan met The BFG. Het boek kwam uit in 1982, hetzelfde jaar waarin Spielberg de kinderharten veroverde met E.T. THE EXTRA-TERRESTRIAL. Voor THE BFG omringde hij zich met een groot deel van hetzelfde team, waaronder de in 2015 overleden scenariste Melissa Mathison. Aan haar de taak om een boek waarin zelfs de koningin van Engeland last van winderigheid heeft na het drinken van een flink glas Frobscottle, tot een script te maken dat zowel voor kinderen als voor volwassenen werkt. Ze schrapte wat van de duisterheid, maar voegde vreemd genoeg wel een nogal deprimerend en onnodig zijlijntje toe over een jongetje wiens jas Sophie vindt.

Visueel is THE BFG indrukwekkend. Green screen, CGI, motion-capture en ‘echte’ mensen en decors gaan naadloos in elkaar over. Van de nachtelijke straten van Londen, waar de BFG zich vermomt als boom of lantaarnpaal als hij dreigt ontdekt te worden, tot de grot waarin hij woont, tot de gangen van Buckingham Palace waar hij doorheen kruipt, het ziet er allemaal prachtig uit. Een film met een CGI-personage in de hoofdrol staat en valt met de geloofwaardigheid van het spel, en dat is aan Mark Rylance gelukkig wel toevertrouwd. De acteur die vorig jaar hoge ogen scoorde in de BBC-adaptatie van Wolf Hall en een Oscar won voor beste mannelijke bijrol in BRIDGE OF SPIES, geeft zijn reus zoveel warmte en – bij gebrek aan beter woord – menselijkheid mee, dat je al heel snel vergeet dat hij en zijn pretoogjes en ronddraaiende oren helemaal niet echt zijn. Het rare taaltje uit het boek krijgt met een Noord-Engels accent ook een geheel eigen charme.  Nieuwkomer Ruby Barnhill is ook perfect als de assertieve en erg Engelse Sophie. Roald Dahl baseerde haar trouwens op zijn kleindochter, fotomodel, kok en schrijfster Sophie Dahl, die ooit ook een klein meisje met piekhaar en een brilletje was.

Voor hardcore-Dahl-fans is de film misschien net iets te zoetsappig geworden. Hij heeft het ook niet best gedaan in Amerika: het was het slechste openingsweekend voor een Spielberg-film sinds 1941 (de film, niet het jaar). Er wordt gesuggereerd dat Spielberg zijn mojo kwijt is en het internet staat bol van de theorieën over waarom het is misgegaan. Onzin: Spielbergs mojo is nog prima in orde, en in deze sombere tijden is een ongegeneerde feel-good film op zijn tijd meer dan welkom – vooral eentje over kinderetende reuzen.

Distributie: eOne (NL: 21 juli / BE: 20 juli). Copyright Marjan Westbroek. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op  21 juli 2016.

20 juli 2016
  • Titel
    The BFG
  • Lengte
    117 minuten
  • Regie
    Steven Spielberg
  • Scenario
    Melissa Mathison, Roald Dahl
  • Cast
    Mark Rylance, Ruby Barnhill, Penelope Wilton
  • Taal
    English, Hindi
  • Land
    United Kingdom, India, United States
  • Trailer
Meer Fantasy
guest
0 Reacties
Inline Feedbacks
View all comments
Advertentie

Ons magazine bevat nóg veel meer.

Word abonnee!

Als je houdt van de genrefilm, is ons magazine echt wat voor jou.
Neem een abonnement en voor slechts 35 euro valt-ie 6x per jaar op je mat.