In Schokkend Nieuws #92 lees je alles over eerdere pogingen Kuifje alias Tintin op het witte doek en tv-scherm tot leven te brengen. Leuk jeugdsentiment, maar tegen de almachtige Steven Spielberg valt natuurlijk niet op te boksen.
Toen eenmaal duidelijk werd hoe Spielberg de verfilming van hun jeugdheld wilde aanpakken – performance capture, 3D – schoten oudere fans in de stress. Hoe moest het nu met de vermaarde ‘klare lijn’ waarmee tekenaar Hergé generaties striptekenaars had beïnvloed? Inderdaad, die zou sneuvelen. Maar had de meester zelf vlak voor zijn dood niet Spielberg aangewezen als de ideale verfilmer van zijn werk? En tja, als de meester het zegt…
Maar er was nog een andere zorg. Had Spielberg zijn eigen E.T. niet ooit afschuwelijk gekuist door voor de dvd-uitgave pistolen te vervangen door portofoons? Hoe moest het met de wapens die in de Kuifjestrips veelvuldig gehanteerd worden, laat staan met het incidentele dodelijke slachtoffer dat daarbij viel. Zou Spielberg ook daar geschiedvervalsing op plegen?
Gelukkig brengt de film het koor der bij voorbaat ontstemden overtuigend tot zwijgen. De pistolen en (bloedeloze) lijken zijn niet weggeretoucheerd en Kuifje is Kuifje gebleven, ook zonder geïnkte contour. Hergé zag destijds, op grond van INDIANA JONES AND THE RAIDERS OF THE LOST ARK, in de Amerikaan een geestverwant en gelijk had hij, want THE ADVENTURES OF TINTIN is, bij alle respect die de regisseur voor het origineel betoont, een echt ouderwetse Spielberg geworden. Spectaculair, maar met oog voor detail. Even episch als lichtvoetig. En van een technische perfectie die nergens kil of doods wordt.
Het scenario schuift elementen van Het geheim van de Eenhoorn, De schat van scharlaken Rackham en De krab met de gulden scharen in elkaar tot een soepel doorjakkerend avontuur, dat van Brussel naar volle zee voert, vandaar naar de woestijn, om finaal te exploderen in een sensationele achtervolging door een Marokkaans bergdorp. Haddock (Andy Serkis) en Bobby zijn uiteraard Kuifjes (Jamie Bell) vaste begeleiders op diens omzwervingen, maar ook de elkaar voortdurende napratende Jansen en Jansens (Simon Pegg en Nick Frost) duiken geregeld op, naast operazangeres Bianca Castafiore die gek genoeg oogt als een travestiet, type Dame Edna. Beter gelukt is het bijrolletje van Hergé zelf, in de openingsscène opgevoerd als straatartiest die een portret van Kuifje tekent in, juist ja, klare lijn.
Aan het slot van de film gaat de deur wijd open voor deel twee, dat geregisseerd zal worden door Peter Jackson. Ondertussen moeten Spielberg en Jackson het Amerikaanse publiek, dat nog nooit van die hele Tintin heeft gehoord, in groten getale naar de bioscoop zien te lokken. Op basis van dit geslaagde openingsoffensief moet dat geen al te zware klus zijn.
Di: Sony (NL / BE: 26 oktober) Copyright Phil van Tongeren. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 25 oktober 2011.
