Johnny Depp tekende voor de vierde keer bij als Jack Sparrow, oude ballast ging overboord, maar Penelope Cruz monsterde juist aan. Met PIRATES OF THE CARIBBEAN: ON STRANGER TIDES zal voor Depp en de producenten de zilvervloot wel weer binnenvaren. Maar geeft de film zijn publiek ook dát deel van de buit waar het recht op heeft?
In deel vier uit de POTC-serie gaan alle personages op zoek naar de mythische fontein van de eeuwige jeugd. In die queeste zou je een metafoor kunnen zien voor zoektocht van de franchise zelf naar een frisse doorstart. Het voorlaatste deel uit de serie, AT WORLD’S END (2007), was immers niet het sterkste.
In de nieuwe film gaat onder regie van Rob Marshall het roer half om. Johnny Depp keert terug als captain Jack Sparrow, de zeeroverhoofdman die in een permanente staat van dronkenschap lijkt te verkeren, en ook diens voornaamste tegenstrever, Barbossa (Rush), is weer van de partij. Kwijt zijn we daarentegen het koppel Will en Elizabeth (Orlando Bloom en Keira Knightley), dat drie delen lang voor de romantische noot zorgde. Om dat gemis op te vangen introduceert ON STRANGER TIDES Sparrows oude vlam Angelica (Cruz), met wie hij door de hele film heen letterlijk en figuurlijk de degens zal kruisen.
Zou je kunnen zeggen dat de regisseur van de vorige drie delen, Gore Verbinski, het spoor enigszins bijster was geraakt in de veelheid van bizarre verwikkelingen, Marshall houdt het van meet af aan simpel en luchtig. Iedereen wil wat van die fontein, punt. De enige substantiële subplot is die rond de liefde van een jonge priester voor de zeemeermin die hij het leven heeft gered. Die versobering op verhaalniveau doet de film geen kwaad.
Maar op een ander vlak stelt ON STRANGER TIDES zijn verwende publiek teleur. Met twee musicals (CHICAGO, NINE) en één exotisch kostuumdrama (GEISHA) achter zijn naam leek Marshall de aangewezen man om de zwierige regiestijl van Verbinski voort te zetten. Maar gek genoeg vertoont hij veel minder flair dan zijn voorganger. Een dialoogscène in een koets lijkt geen einde te nemen en de ongeïnspireerd gechoreografeerde degengevechten zijn eerder stoplappen dan show stoppers. Bovendien lijkt er in de race naar het verre eiland waar de magische fontein is gelokaliseerd, nauwelijks iets op het spel te staan. En raakt er nog iemand opgewonden van het feit dat we dit alles weer door een 3D-bril mogen gadeslaan?
Jack Sparrow en zijn kornuiten zijn met hun nieuwste avontuur niet in stranger tides, maar in gevaarlijk lauw vaarwater beland.
Di: Disney (BE: 18 mei / NL: 19 mei)
Copyright Phil van Tongeren. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 18 mei 2011.
