Werd matroos David Herdeg in THE PHILADELPHIA EXPERIMENT veertig jaar in de tijd vooruitgeslingerd naar 1984, in THE PHILADELPHIA EXPERIMENT 2 wordt de onfortuinlijke Herdeg (destijds Michael Paré, nu Johnson) weer naar 1943 getransporteerd om een Stealth bommenwerper met kernbewapening op te sporen.
Dit formidabele gevechtsvliegtuig is door de ambitieuze en arrogante majoor William Mailer (Graham) via een zelfgecreëerde time warp naar het Nazi-Duitsland van 1943 teruggezonden om de Tweede Wereldoorlog in het voordeel van de Duitsers te helpen beslechten: Amerika anno 1984 is een door de Duitsers overheerste, totalitaire staat, waarin de megalomane Mailer met sadistisch genoegen de dienst uitmaakt. Aan Herdeg de taak het toestel onklaar te maken v——r de Stealth haar eerste vernietigende vlucht voor de Nazi’s kan ondernemen. Men doet er goed aan over time travel movies niet te lang na te denken en over dit vervolg op Stewart Raffill’s culthit uit 1984 al helemaal niet, want THE PHILADELPHIA EXPERIMENT 2 valt bij serieuze plotanalyse naar alle kanten uit elkaar. Hoe kan Mailer met zijn snode plannen de wereldgeschiedenis radicaal herschrijven zonder dat dit zijn eigen toekomst fundamenteel beinvloedt? Hoe kan Herdeg ingrijpende veranderingen in het verleden teweegbrengen zonder zijn bestaan in het heden geweld aan te doen? Enzovoort, enzovoort. De film lijdt terminaal aan een zwakke kleurloze hoofdrol van Brad Johnson (handsome hunk in Steven Spielberg’s ALWAYS); de acteur wordt volledig weggespeeld door een zich kostelijk vermakende Gerrit Graham als majoor Mailer. De gedachte van de makers dat het Nazi-Duitsland van 1943 met een paar banieren en drie Duitstalige opmerkingen (‘Jawohl’, ‘Nein, danke’, ‘Haben Sie Feuer?’) bevredigend is geëvoceerd, berust bovendien op een misverstand: geen toeschouwer zal belangstelling kunnen opbrengen voor een reis (al dan niet in de tijd) waarvan de bestemming zo uitgesproken fake is. Het is jammer dat Raffill’s inventieve origineel een vervolg moest krijgen met dit hopeloos en nodeloos complexe, ongeinspireerde, op de automatische piloot draaiende, volstrekt vergeetwaardige werkje. Is creativiteit zo’n zeldzaam goed geworden?.* Copyright Erique J. Rebel. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. .Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #14, p7.