Zelfs binnen het genre van de trash-cinema bezitten bikerfilms een beetje een stiefkindjesstatus; de bierdrinkende baardapen op hun ijzeren tweewielers hebben in cultkringen nooit het aanzien genoten van zombies, seriemoordenaars en wat dies meer zij. Dat NORTHVILLE CEMETERY MASSACRE zich afficheert als ‘The Ultimate Biker Flick’ zal dan ook geen stormloop naar de lokale dvd-winkel teweegbrengen. Dat neemt niet weg dat de film in een niet al te kritische bui best goed te pruimen is.
NORTHVILLE CEMETERY MASSACRE draait om de Spirits (gespeeld door de motorclub The Scorpions uit Detroit), die op het punt staan twee van hun leden in de echt te verbinden. Dit is in eerste instantie een flinterdunne kapstok om bikerfilmclichés aan op te hangen als aanvaringen met de wet, nachtelijke bacchanalen en natuurlijk talloze sequenties waarin de Spirits van A naar B reizen met de wind in de haren. Tot zover niets nieuws onder de zon. Het zorgenloze leventje van de bikers komt echter op de tocht te staan wanneer de dochter van een politiecommissaris wordt mishandeld en verkracht en de dader, ook een agent, de motorbende de schuld in de schoenen weet te schuiven. Vanaf dat moment is het jachtseizoen op de Spirits geopend. En er zullen vele slachtoffers vallen voordat het conflict wordt beslecht in het bloedbad waaraan de film zijn titel dankt.
Hoewel NORTHVILLE CEMETERY MASSACRE geen plaats in het collectief geheugen zal verwerven, is de film aantrekkelijker dan het gros van zijn genregenoten. Waar de meeste bikerfilms weinig meer bieden dan een aaneenschakeling van verstoringen van de openbare orde door joelende motorrijders, worden de bikers hier nu eens niet neergezet als agressors, maar als slachtoffers. Een vergelijking met EASY RIDER ligt voor de hand, maar dat is vanzelfsprekend te veel eer. Een vergelijking die meer hout snijdt is die met de films van Sam Peckinpah, en dan met name THE WILD BUNCH; de vele bloederige shoot-outs in slowmotion vormen met afstand de grootste attractie van de NORTHVILLE CEMETERY MASSACRE. Michael Nesmith, bekend van The Monkees, tekende voor de verrassend sterke bluessoundtrack.
Naar aanleiding van de dertigste verjaardag van de film heeft uitgever VCI Entertainment de dvd voorzien van een indrukwekkend aantal extra’s. De schijf telt niet minder dan drie verschillende audiocommentaren, waarvan die van de Motorclub Scorpions het amusantst is. Slechts onderbroken door het gesis van bierflesjes die worden geopend, verhalen de bikers op luidruchtige wijze over hun bijdrage aan de film. Daarbij laten ze geen kans onbenut om het acteerwerk van hun motormaatjes van een even kritische als komische noot te voorzien. Naast de gemotoriseerde cast zijn er ook twee audiotracks gereserveerd voor de twee regisseurs. Fans van Video Basta kunnen ten slotte hun hart ophalen aan de slideshow van lobbycards en VHS-covers, waarbij ook de Nederlandse variant (getiteld ‘De Slachting’, uitgegeven door CNR Video) niet ontbreekt.
Extra’s ***
Copyright Eric van der Woude. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in SN#73.
