Dat de spookhuisfilm THE LEGEND OF HELL HOUSE uit 1973 niet dezelfde reputatie geniet als Robert Wise’s formidabele THE HAUNTING van tien jaar eerder, kan nauwelijks iets te maken hebben met de kwaliteit van de plot.
Zowel Shirley Jackson’s roman The Haunting of Hill House, het uitgangspunt van Wise’s film, en de roman Hell House van Richard Matheson, die de basis vormde voor de onderhavige film, verhalen over een oud landhuis waar een groepje wetenschappers onderzoek doet naar de aanwezigheid van geesten. Hoewel Matheson, die ook het scenario voor zijn rekening nam, een heel knappe twist heeft aangebracht in de uitwerking van het thema ‘leven na de dood’, zit het kwalitatieve verschil tussen de twee films in de aanpak van de regisseur. Waar Wise consequent suggestief te werk ging en de manifestaties van het paranormale een subjectieve dimensie gaf, vertrouwt John Hough (o.a. AMERICAN GOTHIC, TWINS OF EVIL) toch meer op spookhuisclichĂ©s als omvallende kandelaars, zwevend meubilair, dichtslaande deuren en wat meer uitzinnige special effects, zoals de verschijning van heus ectoplasma. Een kermisritje dus, maar wel uitermate effectief, met name ook door het doeltreffend gebruik van dutch angles, kikvorstperspectief en onnatuurlijk licht. Een wonder eigenlijk dat de film nog steeds een griezelige kijkervaring oplevert, nu het gegeven een flauw horrorclichĂ© is geworden na Jan de Bont’s remake van THE HAUNTING, de parodie SCARY MOVIE 2 en de Stephen King miniserie ROSE RED. FILM ***/ EXTRA’S x. Copyright Roel Haanen. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. .Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #56, p51.
