Regisseur Josh Olson heeft deze geheel op video gedraaide tv-film opgedragen aan zijn moeder, Vernetta Olson (1900-2000). Of zij daar blij mee zou zijn geweest, zal altijd een vraag blijven.
De film gaat van start als een kopie van THE BIG CHILL (1983): vroegere schoolvrienden, nu allemaal ruim in de dertig, komen na een begrafenisplechtigheid bijeen en wisselen levenservaringen uit. Succesverhalen, teleurstellingen en frustraties gaan over tafel. Dan verandert de toon van het werkje dramatisch. Een zwerm mysterieuze, zelf-exploderende insecten verschijnt uit het niets en infecteert één der vrienden, die abrupt in een kakkerlak-brakend, zombi-esk monster verandert en moet worden afgemaakt. Evenzo vergaat het de anderen, tot de laatst overlevende weet te ontsnappen en bemerkt dat ook de buitenwereld aan de plaag ten prooi is gevallen. Vluchten kan niet meer…
De verklaring voor deze apocalyptische ontwikkeling is het vermelden waard. Degene, die aan het begin van de film ten grave werd gedragen, heeft zijn eigen dood in scène gezet om zich ongestoord te kunnen wijden aan zijn levensmissie: het uitroeien van een groot deel van de wereldbevolking, te beginnen met al die zanikende, carrièrebewuste, egocentrische, zelfingenomen yuppie-eikels, die hij van jongs af aan heeft gehaat (over het hoofd ziend hoezeer die omschrijving op hemzelf van toepassing is). ‘Mensen zijn een plaag op deze planeet. Parasieten. Kakkerlakken. Daarom heb ik de grootste kakkerlakkenval ter wereld gebouwd’, zo luidt zijn strenge vonnis.
Er zijn films, die zulke baarlijke nonsens in de aanbieding hebben dat zij zich aan elk oordeel of commentaar onttrekken. INFESTED is hiervan een kras voorbeeld. Het kan ook zijn dat ik de denkwereld van regisseur/scenarist Olson niet heb begrepen en dat toekomstige generaties INFESTED zulllen weten te waarderen als een loepzuivere, snijdende satire. Maar die opdracht, dat is een lelijk ding. Daar zou ik als moeder lak aan hebben. Kakkerlak zelfs.
Copyright 2003, Erique J. Rebel. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #60, najaar 2003.
