Vincenzo Natali maakt vaak verrassende en originele genrefilms en heeft een merkbare voorkeur voor titels van één woord. Voor HAUNTER ging hij andermaal een samenwerking aan met schrijver Brian King, met wie hij eerder de film CYPHER maakte.
Met CUBE, NOTHING en SPLICE leverde Vincenzo Natali zijn beste werk af. In HAUNTER volgen we de vijftienjarige Lisa Johnson (Abigail Breslin uit ZOMBIELAND en ENDER’S GAME). Ze is een doodgewoon tienermeisje uit de jaren tachtig… al moeten we in dit geval het ‘dood’ in ´doodgewoon´ wel heel letterlijk nemen. Lisa is een geest en beleeft haar een-na-laatste levensdag steeds weer opnieuw. Voor haar familie lijkt het een normale zondag. Haar vader sleutelt elke dag opnieuw aan zijn auto, haar moeder serveert telkens weer hetzelfde eten, haar broertje speelt eindeloos PacMan en het gezin kijkt avond na avond naar dezelfde aflevering van Murder She Wrote. Lisa is de enige die doorheeft wat er aan de hand is. Wanhopig gaat ze op zoek naar een uitweg, en komt daarbij ook in andere tijdperken terecht. En, “There’s someone else here too…”
Hoewel HAUNTER niets écht iets nieuws biedt (het scenario is een soort combinatie van GROUNDHOUG DAY, SOURCE CODE en BEETLE JUICE, met een vleugje BEING JOHN MALKOVICH), levert de som der delen toch een aardige variant op het spookhuisgenre op. Hoe meer mee Lisa op onderzoek uitgaat, hoe meer kleine veranderingen er in de dagelijkse sleur optreden: plots steekt haar niet-rokende vader een sigaret op. Opeens wordt er ’s avonds geen televisie meer gekeken. Wat is hier aan de hand?
Scenarist Brian King slaagde er met de nodige twists and turns in een film te creëren die wat ingewikkelder en slimmer in elkaar zit dan de standaard spookhuisfilm. Leuk is bijvoorbeeld hoe King losjes een verband legt met het sprookje van Peter en de Wolf. Het scenario is echter ook weer niet zó vernieuwend als King wellicht had gehoopt. De schrijver lijkt soms ook zelf de draad een beetje kwijt te raken: nooit wordt helemaal duidelijk wat precies de ‘regels’ zijn van het limbo waarin Lisa en haar familie zich bevinden. Het is een ambitieus scenario en King probeert iets teveel ballen in de lucht te houden: met reisjes door de tijd, een verborgen kruipruimte, het denkbeeldige vriendje van Lisa’s broertje en een detective-element zit het script nogal volgepakt.
Vincenzo Natali liet in CUBE al zien wat hij kan met slechts één enkele ruimte. Dat visuele talent komt hier ook bovendrijven. Natali heeft gevoel voor lichtval, speelt met deuropeningen en spiegels en beschikt over goede production designers. Het jaren tachtig sfeertje is tot in de details neergezet: van het Siouxsie and the Banshees T-shirt dat Lisa draagt tot de videorecorder naast de tv. Wel is jammer dat het nooit echt nagelbijten wordt. Een griezelig sfeertje weet Natali nog wel te creëren, maar een waarschuwing voor hartpatiënten hoeft zeker niet op de hoes van HAUNTER.
Met Abigail Breslin en Stephen McHattie heeft HAUNTER twee goede hoofdrolspelers in huis. De jonge Breslin moet de film grotendeels in haar eentje dragen en doet dat heel behoorlijk. McHattie (PONTYPOOL) steelt de show als de slechterik die duidelijk niet gediend is van Lisa’s bemoeienissen. De charismatische acteur is in volle creep-modus: “You’re a Busy Betty and I don’t like Busy Bettys!”
Di: De Filmfreak. Op dvd en blu-ray vanaf 21 januari 2014. Copyright: Liewe van Albada. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 15 februari 2014.
