Een Chileense horrorfilm, het is weer eens iets anders, toch? Niet dus. ETERNAL BLOOD (SANGRE ETERNA), dat vorig jaar op het 19de Festival van de Fantastische Film te zien was (en in de publieksenquête op de voorlaatste plaats eindigde), verschilt in niets van de goedkope Amerikaanse horrorfilms die jaarlijks door filmende genrefans met de beste bedoelingen (maar zonder budget of talent) worden uitgepoept.
Een handjevol krukkig geregisseerde splatterscènes, amateuristisch acteerwerk, gemakzuchtige verwijzingen naar klassieke horrorfilms en een scenario waar niet één interessant of fris idee in te ontdekken valt. Schrijver-regisseur Olguín brengt de verwikkelingen rond een groepje goths, dat zich bezighoudt met het Dungeons & Dragons-achtige spel uit de titel, bovendien met een ernst die moeilijk te rijmen valt met de uitzinnige splatterscènes die vooral in de fantasiewereld van het spel plaatsvinden. In die luttele scènes haalt ETERNAL BLOOD met de hakken over de sloot het kermisniveau waar gorehounds nog wel van kunnen genieten. Had Olguín die hysterische horrorkolder maar consequent doorgevoerd, dan had de liefhebber de film gekregen die hij op basis van het artwork op de videohoes denkt te gaan zien. * Copyright Agnes Tourvel. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #63, p47.
