RECENSIE

Dracula II: Ascension(1995)

Dat puntige tandjes nog geen scherpe film maken, bleek wel uit de eerste reïncarnatie van Dracula in het nieuwe millennium. De titel luidde heel toepasselijk DRACULA 2000 en markeerde de tweede regieklus van Patrick Lussier (THE PROPHECY 3), de voormalige editor van Wes Craven.

De modernisering van De Prins der Duisternis had gevolgen voor de mythe rondom de bekendste bloedzuiger ter wereld. Zo nam Dracula, openlijker dan voorheen, behalve vrouwelijk maagdenbloed ook mannenbloed tot zich. De ontknoping van de film getuigde van meer fantasie, maar hier werd dan ook rigoureus afstand genomen van de traditie: Dracula bleek niet een onsterfelijke graaf uit Transsylvanië, maar een bijbelse figuur die nauwe banden met Jezus onderhield. Dat bood perspectief voor een vervolg. En zie HIER DRACULA II: ASCENSION, eveneens uit de koker van Patrick Lussier. Wanneer een verkoold lijk met witte organen en uitschuifbare hoektanden het mortuarium in wordt gedragen, zijn de werknemers er meteen van overtuigd met een vampier van doen te hebben. Een dergelijke vondst is geld waard, en daarom wordt het lijk meegenomen naar een afgelegen plek, waar enkele medicijnenstudenten en hun leraar er naar hartelust op kunnen experimenteren. De eerste proef bevestigt de vermoedens: door het lijk in een bad met bloed onder te dompelen, komt de vermeende bloedzuiger tot leven en maakt zijn eerste slachtoffer. Veel bewegingsvrijheid krijgt hij echter niet, want binnen luttele seconden wordt hij vastgebonden en aan nog meer wetenschappelijke proeven onderworpen. Een goedbewapende vampierjager (Scott Lee) heeft inmiddels weet gekregen van de ontdekking en maakt zich op voor een onderonsje. Terwijl onze vastgeketende hoofdrolspeler (Billington) zijn reputatie van Prins der Duisternis tevergeefs tracht waar te maken, wordt de kijker geconfronteerd met nóg meer nieuwe regels rondom het fenomeen vampier. Zo helpt knoflook niet meer tegen het kwaad, maar een net van touw met honderden knopen wél. Want, zo stelt Lussier (die ook aan het script meeschreef), een vampier moet eerst alle knopen losmaken om te kunnen passeren. Ook heeft hij de neiging, zoals Graaf Tel uit Sesamstraat, alles te tellen. Het strooien van duizenden zaadjes helpt dan om hem af te remmen. Naast deze nieuwe gegevens wordt de bijbelse connectie, die DRACULA 2000 nog enigszins verteerbaar maakte, wederom gepresenteerd als ‘verrassende’ wending aan het slot. Alsof we zo kort van memorie zouden zijn. Maar de belangrijkste ingreep openbaart zich na 82 minuten film, waar DRACULA II zonder enige vorm van spanning of een bevredigende climax eindigt. De vampier roept in een vluchtige flashback hoe hij heet, maar dat is niet ‘Dracula’. Sterker nog, de naam Dracula wordt in de hele film door niemand genoemd! Een Draculafilm zonder Dracula; soms worden veranderingen echt te ver doorgedreven. *1/2 Copyright 2004 Ruben van Eijl. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #61, p31.

27 april 2011
  • Titel
    Dracula: Dead and Loving It
  • Lengte
    88 minuten
  • Regie
    Mel Brooks
  • Scenario
    Mel Brooks, Rudy De Luca, Steve Haberman
  • Cast
    Leslie Nielsen, Mel Brooks, Peter MacNicol
  • Taal
    English, German
  • Land
    France, United States
  • Trailer
Meer FantasyMeer Horror
guest
0 Reacties
Inline Feedbacks
View all comments

Ons magazine bevat nóg veel meer.

Word abonnee!

Als je houdt van de genrefilm, is ons magazine echt wat voor jou.
Neem een abonnement en voor slechts 35 euro valt-ie 6x per jaar op je mat.