Chris Miller (Marisol) leidt samen met haar moeder Ruth (Seberg) een teruggetrokken bestaan in een afgelegen huis in de bossen. Tussen de twee hangt een constante spanning als gevolg van Ruth’s obsessieve haat jegens Chris’ vader, die hen in de steek liet. Daarnaast wordt Chris geplaagd door hysterische aanvallen, het gevolg van een traumatische ervaring.
Hun leven wordt nog complexer wanneer de zwerver Barney (Stokes) arriveert; beide vrouwen worden verliefd op de knappe jongeman. Terwijl in de omgeving een reeks brute en onopgehelderde moorden plaatsvindt, neemt de driehoeksverhouding een verrassende wending. Bardem’s film is vooral onder te brengen in de categorie giallo door de wijze waarop scenarist Moncada de personages hult in een sluier van geheimen, daarmee de kijker tot verhoogde concentratie dwingend. Maar LA CORRUPCIîN DE CHRIS MILLER is ook een sterk psychologisch drama, met goed acteerwerk, fraaie fotografie en een scherp oog voor detail. Door de subtiele vormgeving komt de scène waarin de moordenaar als monnik vermomd een huis binnendringt en een complete familie te grazen neemt, aan als een voorhamer. De alomtegenwoordige atmosfeer is er een van tragiek en bedrog, al suggereert Bardem in de bizarre slotscènes een overwinning van de onschuld. [bespreking in het kader van The Weekend of Terror XI; zonder puntenwaardering] Copyright Mike Lebbing. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #12, p14.
