Broken Lizard, de groepsnaam voor de Amerikaanse satirici Chandrasekhar, Heffernan, Lemme, Soter en Stolhanske, nam met SUPER TROOPERS (2001) Amerikaanse law enforcement op de hak. Helaas is hun satire van de milde soort: veel melige grappen, weinig subversiviteit. Met andere woorden, wel leuk, niet scherp. Met het halfgeslaagde CLUB DREAD richten de heren hun pijlen op het slashergenre.
Plaats van handeling is een tropisch eiland waar de jaren zeventig folkrock-ster Coconut Pete (Paxton in topvorm) een populair vakantieparadijs heeft opgebouwd. Mooie jongens en mooie meiden zuipen zich hier het lazarus en gaan stevig van bil. Het genre dicteert dat een onbekende moordenaar roet in het eten gooit. Wat heet: in de openingsscène wordt een potje lesbische seks ruw onderbroken door de killer, die zijn identiteit verbergt onder een lullig inheems masker. Broken Lizard haalt aardig wat grappen uit de genreconventies; sommige leuk, sommige minder leuk, sommige ronduit flauw. Opvallend voor een parodie is dat het bloed rijkelijk vloeit, maar niet rijkelijk genoeg om van een komische overdrijving te kunnen spreken. Door die wrede geweldscènes komt CLUB DREAD tussen alle meligheid door af en toe akelig dicht in de buurt van het genre dat het op de hak probeert te nemen. ** Copyright Agnes Tourvel. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Origineel gepubliceerd in Schokkend Nieuws #66, p43.
