Nadat een groepje diamantprospectors in de Namibische woestijn niets meer van zich heeft laten horen, treft een reddingsploeg ter plaatse slechts hun afgekloven botten aan. De mysterieuze dader waart nog rond en maakt al snel meer slachtoffers…
In 1988 zag ik eens een Afrikaanse film, YEELEN, die met enige ruimdenkendheid als fantastische cinema omschreven zou kunnen worden. YEELEN was in de eerste plaats gericht op een Afrikaans publiek en voor de westerse kijker wel een aparte ervaring, maar nogal moeilijk te duiden door onbekende symboliek en een weinig spectaculair verloop van het verhaal. Geen grote publiekstrekker in ieder geval, en na deze korte filmhuis-flikkering bleef Afrika voor mij een onontgonnen continent waar het genrefilms betrof.
En nu is daar de Brits/Canadese/Zuid-Afrikaanse co-productie THE BONE SNATCHER, die zo naadloos aansluit op de westerse cinema zoals we die allemaal kennen en liefhebben, dat we onbekommerd kunnen gaan mopperen op een gebrek aan oorspronkelijkheid, het trage tempo, lage gore-gehalte, niet al te charismatische personages en een bijna compleet gebrek aan spanning. Pluspuntjes zijn er ook wel te vinden in een aantal niet onaardige plotideeën en de fraaie dorre woestijnlandschappen (hoewel de mogelijkheid om met afgelegen en verlaten lokaties spanning te scheppen voortdurend om zeep wordt geholpen door met moderne communicatiemiddelen op de proppen te komen). Het lage budget alsmede de logistieke nachtmerrie van het draaien in de woestijn zouden mild kunnen stemmen, maar uiteindelijk is THE BONE SNATCHER niet veel meer dan een wat te lang uitgevallen en onzorvuldig gemaakte X-File.
Copyright 2004 Ruben Drukker. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Oorspronkelijk gepubliceerd in Schokkend Nieuws #61, winter 2003/2004.
