Veelbelovend acteur in een succesvolle tv-serie, succesvol muzikant, geliefd bij de vrouwtjes: Capi (Lucho Fernández) heeft het helemaal voor elkaar. Het is net uit met zijn vriendinnetje annex tegenspeelster, dus als hij voor een spannend feestje wordt uitgenodigd, is hij de laatste om spelbreker te zijn. Maar hij weet niet hoe spannend het feestje wel niet gaat worden…
De plek waar het feest losbarst is een prachtige exponent van de Spaanse vastgoedbubbel. De enorme, labyrintische villa heeft een binnen- én een buitenzwembad (waar skaters en graffitti-artiesten in los gaan)! Er wordt geblowd, gezopen, geflirt – dezelfde flikkerse bende die aan het begin van SPRING BREAKERS nog sprankelender in beeld wordt gebracht.
Als de meeste gasten weg zijn, blijkt dat er ook flink geneukt wordt. Door Capi en Carla (Alicia Sanz), bijvoorbeeld. ’s Ochtends ontdekken ze dat er ook andere overblijvers zijn. Dan gaan de luiken dicht en komen de afterpartyers erachter dat hun mobieltjes gepikt zijn. Een heuse horror of errors volgt: wat is echt en wat is spel? De plot verklappen doen we natuurlijk niet. Maar dat je moet oppassen voor meisjes die in sterren geloven, is een les die we zeker meenemen naar een volgend leven.
Er zitten leuke dingen in de film, zoals het chorus van tienermeisjes die in televisie-interviews als professionele Privé-journalisten commentaar leveren op de gebeurtenissen in Capi’s leven. Of het langzaam rood kleurende binnenbad. Niettemin bezorgde de film mij slechts één moment van spanning. Vandaar de lauwe nasmaak – net als een Big Mac smaakt het wel even lekker, maar krijg je daarna spijt. Alles ziet er plastic fantastic uit, maar de film komt voor mij uiteindelijk onvoldoende tot leven. Het enige personage dat ik geloofde, was mastermind Lucía (Rocío León).
Evengoed kan wie zijn fantasie gebruikt diepere lagen ontdekken, zoals de façadewereld van het Bekende Spanjaardschap. Of de post-katholieke seksuele moraal in het moderne Spanje, die overigens door de Franse schrijver Michel Houellebecq in ‘De Mogelijkheid Van Een Eiland’ al treffend onder woorden is gebracht. Maar we draven door… Deze AFTERPARTY duurt in ieder geval niet te lang, en dat is ook wat waard.
Distributie: Splendid. Copyright: Joep van Loon. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 22 juli 2013.
