‘Een romantische filmavond volgens mijn ouders? HELL NIGHT!’

FLASHBACK | Tim Koomen (1986) is screenwriter en creative producer. Hij is co-oprichter van horrorlabel Bloodrave en verkocht zijn scripts van MR. LONELY en MEET JIMMY aan producenten in Hollywood. Tim is ook oprichter en ex-presentator van de Schokkend Nieuws-podcast.

Wat is je vroegste (genre)filmherinnering?

‘Ik herinner me dat ik met mijn ouders naar CASPER, uit 1995 met onder andere Christina Ricci, ging. Mijn eerste bioscoopbezoek was dus gelijk een genrefilm! De film over het vriendelijke spookje was de eerste film met een computergetekend personage in de titelrol. Ik vond het echt spannend dat het gezin in de film in een huis ging wonen waar het spookte. Een dag later zou ik voor het verjaardagsfeestje van mijn buurjongen naar FREE WILLY gaan. Hij was zo jaloers dat ik de dag ervoor ook al naar de bioscoop was geweest, dat hij me in eerste instantie niet meer wilde uitnodigen!’ (lacht)

Heb je ook een vroege horrorfilm-herinnering?

‘Mijn ouders waren en zijn nog steeds echte horrorliefhebbers, de appel valt dus niet ver van de boom! Met mijn ouders ging ik toen ik een jaar of acht was naar de Zwarte Markt in Beverwijk waar ze HELL NIGHT uit 1981 met Linda Blair, bekend uit THE EXORCIST, kochten voor “een romantische filmavond” samen. Ik was gefascineerd door de voorkant van die VHS-film, waarbij een getekende versie van Linda’s personage zich krijsend voor haar leven vastgreep aan een hek terwijl twee armen haar de afgrond in wilden sleuren. Ik herinner me dat ik, zonder dat mijn ouders het wisten, de film een stuk vooruit spoelde en precies in het engste stuk belandde. Ik rende gillend naar de keuken en mijn moeder werd heel boos op me. Het stiekeme aspect trok me heel erg aan en daarom bleef ik het ook later steeds opzoeken.’

Wie was je eerste filmcrush?

‘Meer een fictieve filmcrush is Buffy van BUFFY THE VAMPIRE SLAYER. Ik vertelde dit aan de eigenares van de videotheek waar ik werkte, tevens een goede vriendin van me. Ze wees me erop dat dit waarschijnlijk meer een ‘gay crush’ was: ik wilde Buffy liever zijn dan dat ik echt verliefd op haar was! (lacht) Mijn eerste echte crush had ik op Ben Affleck. Ik vond dat echt een hele knappe man, al sinds ik heel jong was. En Jake Gyllenhaal, ik volg hem al vanaf DONNIE DARKO. Ik heb zelfs een tattoo van DONNIE DARKO op mijn arm!’

Van welke film kon je niet slapen?

‘CARRIE uit 1976, met Sissy Spacek, was een film die op de een of andere manier altijd op televisie kwam als ik alleen thuis was. Die film vond ik echt eng. Vooral omdat het ging over een meisje dat net als ik ook op school zat. Dat stond dichtbij mijn leefwereld. Ik kon wel vaker niet slapen van films, maar dan op een andere manier: ik heb vijf jaar in een videotheek gewerkt in Heiloo, van mijn dertiende tot en met mijn achttiende. Op dinsdag kwamen er altijd nieuwe horrorfilms binnen en de nacht ervoor lag ik altijd wakker van de spanning. Ik heb zelfs een keer een vakantie afgebroken om zo snel mogelijk weer een nieuwe horrorfilm te kunnen kijken. Het was ook nog ‘ns een hele slechte: TEACHING MRS. TINGLE uit 1999, met Katie Holmes.’

Heb je ooit weleens een enorme schrikreactie gekregen door het kijken naar een film?

‘Met een vriendin ging ik in de bioscoop naar het Amsterdam Fantastic Film Festival, inmiddels Imagine Film Festival. Een week lang keek ik dan allerlei horrorfilms. We keken samen naar [REC], de Spaanse zombiefilm, en tijdens één scène schrok ik zo enorm dat ik op de schoot van diezelfde vriendin ben beland!’

Is er een film die je als kind helemaal te gek vond, maar als volwassene juist teleurstellend?

‘Als kind vond ik WHAT LIES BENEATH met Harrison Ford en Michelle Pfeiffer heel spannend. Ik heb ‘m zelfs twee keer in de bioscoop gezien. Die film over geesten was toen echt een hype. Toen ik ‘m onlangs terugkeek vond ik het een trage, nietszeggende film. Een soortgelijke film uit dezelfde tijd is GOTHIKA met Halle Berry, ook die vond ik vroeger tof maar het is echt een slechte film. Zo slecht dat het bijna camp is. En vroeger vond ik THE SIXTH SENSE en UNBREAKABLE zó vet! Ik had dan ook hele hoge verwachtingen van SIGNS, maar dat was echt een teleurstelling. Veel later keek ik ‘m opnieuw en toen vond ik het wél een mooie film, met een goed tempo en mooi geacteerd. Maar wat háátte ik die film, zeg!’