Het leek er even op dat film hier helemaal niet uit zou komen, maar daar is hij gelukkig dan toch: THE THING. De rema… De preq… Premake? Requel? Laten we het erop houden dat Matthijs van Heijningen Jr. zijn illustere voorbeeld trouw blijft.
De Nederlander toonde zich in het interview dat we in SN#92 met hem hadden zeer bewust van de risico’s van zijn Amerikaanse debuut. Wie aan John Carpenter en MacReady komt, hoeft niet op voorhand te rekenen op applaus van de fans. Er worden al teveel zinloze remakes gemaakt. Maar Van Heijningen Jr. heeft wel gelijk wanneer hij zegt dat het uitgangspunt genoeg potentie heeft: wie wil nou niet weten wat er gebeurde voorafgaand aan Carpenters THE THING (1982) in het Noorse kamp? En laten we wel wezen: Carpenters versie is ook een remake, van Howard Hawks THE THING FROM ANOTHER WORLD (1951).
De drie versies beginnen allemaal met de ontdekking van een buitenaards ruimteschip onder het dikke pakijs van Antarctica. Van Heijningen Jr. onderscheidt zich meteen door een stel moppentappende Noren op te voeren en ze met sneeuwtractor en al in een metersdiepe ijskloof te flikkeren. Het blijkt tekenend voor een film die het vooral van spektakel moet hebben.
Niet dat de THE THING sfeerloos is. De heldin van het verhaal, de Amerikaanse paleontologe Kate Lloyd (Mary Elizabeth Winstead) die naar Antarctica is gehaald om de passagier van de UFO te onderzoeken, treft in het geïsoleerde onderzoekstation genoeg couleur locale in de vorm van bebaarde en stevig drinkende Scandinaviërs die ook wel van een liedje houden. Buiten giert de wind over de doodse sneeuwvlakte. In de ruimte naast de kantine ligt in een blok ijs het specimen langzaam te ontdooien…
Het scenario en de cast weten echter niet het gevoel van paranoia en isolement op te wekken, dat het origineel zo kenmerkte. Complimenten voor de suspensevolle scène waarin Kate bloed vindt in de douche of de handige variant die verzonnen is op de beroemde bloedtest, maar die scènes zijn dan al voorafgegaan door een klopjacht waarbij The Thing zijn weerhaken in volle glorie toonde en de vlammenwerpers voluit gingen. Daarbij verdampen nuances als het autoriteitsconflict tussen Kate en onderzoeksleider Dr. Halvorson (Ulrich Thomsen), de relatie met Sam Carter (Joel Edgerton) of het sluimerend wantrouwen tussen Amerikanen en Noren.
Maar genoeg vergelijkingen. Als je de regisseur iets zou kunnen verwijten, is het dat hij te respectvol blijft, waardoor de prequel soms wel erg op een remake gaat lijken. De Carpenter-versie bestaat al en het beestje dat Van Heijningen Jr. op zijn onfortuinlijke helden loslaat is van een andere orde. Hij komt gelukkig volop over de brug met weerhaken, angels, spinnenpoten, opensplijtende lichamen en andere bloederige effecten. De special effects, hoewel vaak digitaal, zijn in orde. THE THING is bloederiger en spannender dan je op grond van de eerste trailer mocht verwachten.
Geen meesterwerk, maar wel een degelijk en onderhoudend eerbetoon. De boxoffice in de VS was tot nu toe niet overdonderend, maar de ronduit agressieve voorbeschouwingen beginnen nu plaats te maken voor recensies en user comments die wat meer waardering tonen. Hopelijk ontdooien er genoeg mensen om Van Heijningen zijn verdiende tweede Hollywood-project te geven. En laat dat dan alsjeblieft ARMY OF THE DEAD zijn.
Di: Universal (BE: 2 november / NL: 17 november) Copyright Barend de Voogd. Overname uitsluitend na goedkeuring van de rechthebbende. Online gepubliceerd op 16 november 2011.
